Fastation

ห้องแสดงนิทรรศการ

1 โบสถ์ 2 วิหาร 3 สไตล์ จิตรกรรมฝาผนังที่วัดโพธิ์คอย สุพรรณบุรี

29/04/2024

ไปวัดเดียวเหมือนได้ชมนิทรรศการจิตรกรรมร่วมสมัยถึง 3 งาน สร้างสรรค์โดย ‘ศิลปิน’กลุ่มจิตอาสาฟ้าประทาน ผู้น้อมนำงานศิลปะถวายเป็นพุทธบูชาเร็วกว่านี้มีอีกไหม งานอาสาวาดจิตรกรรมฝาผนัง 1 โบสถ์ 2 วิหาร 3 วันเสร็จ ที่ วัดโพธิ์คอย จ.สุพรรณบุรีอีกหนึ่งสถิติที่น่าจดจำของ ศิลปินกลุ่มจิตอาสาฟ้าประทาน หลังจากฝากฝีมือไว้ในโบสถ์วัดท้ายเกาะใหญ่ จ.ปทุมธานี ที่ใช้เวลาวาด 3 วันเสร็จ มาถึง วัดโพธิ์คอย จ.สุพรรณบุรี ครั้งนี้ใช้เวลาเท่าเดิม แต่เพิ่มจาก 1 โบสถ์ คือ 2 วิหาร ผลลัพธ์เป็นที่น่าติดตามภาพจิตรกรรมภายในวิหารพระนอน วัดโพธิ์คอยศิลปินกลุ่มจิตอาสาฟ้าประทาน เป็นการรวมตัวของรุ่นพี่รุ่นน้องคณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ ม.ศิลปากร นำโดย อลงกรณ์ หล่อวัฒนา, ห่มสวรรค์ อู่ม่านทรัพย์ และ ธีรวัฒน์ นุชเจริญผล แต่ละคนก็ชักชวนเพื่อนๆ ที่มีจิตศรัทธาในการทำงานศิลปะเป็นพุทธบูชามาร่วมงานกันโดยมีผลงานฝากไว้ที่วัดท้ายเกาะใหญ่ จ.ปทุมธานี วัดพิกุลโสคัณธ์ วัดบางบาล จ.พระนครศรีอยุธยา และ วัดโพธิ์คอย จ.สุพรรณบุรีศิลปินกลุ่มจิตอาสาฟ้าประทาน กับผลงานจิตรกรรมในโบสถ์วัดท้ายเกาะใหญ่ จ.ปทุมธานีจิตรกรรมฝาผนังที่วัดพิกุลโสคัณธ์ จ.พระนครศรีอยุธยาจิตรกรรมฝาผนังที่วัดบางบาล จ.พระนครศรีอยุธยาความน่าสนใจ คือ พวกเขาจะใช้เวลาทำงานแต่ละวัดให้แล้วเสร็จภายในเวลา 3 วัน โดย 3 วัดได้แก่ วัดท้ายเกาะใหญ่ วัดพิกุลโสคัณธ์ วัดบางบาล จะวาดเพียงโบสถ์ หรือ วิหาร แห่งเดียว ยกเว้นวัดโพธิ์คอยนับว่ามีความพิเศษ เนื่องจากได้รับมอบหมายให้ลงมือวาดโบสถ์ และวิหาร 2 หลัง ในคราวเดียวกันศิลปินกลุ่มจิตอาสาฟ้าประทาน นำโดย อลงกรณ์ หล่อวัฒนา ห่มสวรรค์ อู่ม่านทรัพย์ และ ธีรวัฒน์ นุชเจริญผลจากเดิมที่มี อลงกรณ์ หล่อวัฒนา เป็นแกนหลักในการวางโครงเรื่องและภาพ ตลอดจนวางแผนแบ่งงานว่าใครมีหน้าที่วาดเส้น ลงสีอะไร ตรงไหนอย่างเป็นระบบ ครั้งนี้ใช้ระบบการทำงานเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมศิลปินหลักขึ้นมา โดยมี ห่มสวรรค์ อู่ม่านทรัพย์ รับผิดชอบในการออกแบบสร้างสรรค์วิหารพุทธบำเพ็ญธีรวัฒน์ นุชเจริญผล ดูแลวิหารพระนอน ส่วนอลงกรณ์รับหน้าที่วาดภาพจิตรกรรมบริเวณหน้าบันและโบสถ์ โดยทั้งหมดมีทีมจิตรกรอาสาที่มากันด้วยใจร่วมสนับสนุนและเป็นกำลังสำคัญที่ช่วยทำให้งานแล้วเสร็จได้ภายใน 3 วันสมดังความตั้งใจ“สาเหตุหลักที่ทำให้งานเสร็จไวเป็นเพราะพี่อลงกรณ์กับพี่ห่มสวรรค์เป็นคนที่มีความลึกซึ้งในพุทธศิลป์ ผลงานของแต่ละคนก็เกี่ยวกับพุทธศาสนา ปริศนาธรรมอยู่แล้ว งานจิตรกรรมฝาผนังจึงเหมือนเป็นงานที่เขาทำอยู่เป็นประจำมีความเชี่ยวชาญทำให้งานเป็นไปได้อย่างรวดเร็ว” ธีรวัฒน์ นุชเจริญผล บอกกับเราพร้อมเล่าถึงการทำงานในวิหารพระนอนหลังได้รับการซ่อมแซมอาคารแล้วเสร็จว่าภาพเทวดา บุคคลและสรรพสัตว์ มาร่วมส่งเสด็จพระพุทธเจ้าสู่นิพพาน“วิหารเดิมไม่เคยมีภาพจิตรกรรมฝาผนัง มีเพียงพระนอนปางปรินิพพาน ผมจึงใช้สีน้ำเงินเป็นสื่อถึงความเงียบสงบ ขณะเดียวกันก็มีต้นโพธิ์ที่โน้มกิ่งลงมาเพื่อเป็นร่มเงาให้แก่พระพุทธองค์ขณะดับขันธ์ปรินิพพานในภาพจะมีทั้งบุคคลและสัตว์ทั้งหลายที่พากันมาส่งเสด็จสู่นิพพาน โดยผนังตรงข้ามของพระนอนจะวาดภาพพระศรีอารยเมตไตรยพระพุทธเจ้าองค์ถัดไปมารออยู่”จิตรกรรมสีสันสดใสภายในวิหารพุทธบำเพ็ญ แสดงภาพ 'โพธิ์ไหว' หลังพระประธานจากวิหารพระนอนขนาดเล็กที่ถ่ายทอดความรู้สึกสงบ มาสู่ วิหารพุทธบำเพ็ญ ที่มีความสูง 10 เมตร ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปางบำเพ็ญทุกรกิริยา ที่แต่งแต้มด้วยสีสันสุดสดใส สีสะท้อนแสงเหล่านี้มีความหมายที่ ห่มสวรรค์ อู่ม่านทรัพย์ ต้องการปรับเปลี่ยนความมืด ความรู้สึกหดหู่ของวิหารหลังเดิมให้กลายเป็นความสดใส พระอินทร์เล่นพิณ 3 สายในขณะเดียวกันก็ใช้ศิลปะร่วมสมัยถ่ายทอดเรื่องราวพุทธประวัติขณะพระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญทุกรกิริยา โดยวาดรูปพระอินทร์ขณะเล่นพิณ 3 สายไว้ที่ผนังฝั่งตรงข้ามพระพุทธรูป เพื่อเตือนสติในการเลือกเดินสายกลาง ดั่งสายพิณที่ตึงหรือหย่อนเกินไปก็ไม่ดี ส่วนผนังด้านข้างเป็นภาพเทพชุมนุมที่เปรียบเสมือนกำลังใจที่จะช่วยให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีขึ้นโดยเบื้องหลังพระประธานมีภาพวาด “โพธิ์ไหว” ซึ่งศิลปินต้องการสื่อถึงความรู้สึกอ่อนไหวของพระพุทธองค์กระทั่งมาพบปริศนาธรรมจากการบรรเลงพิณ 3 สายของพระอินทร์ นับเป็นการถ่ายทอดเรื่องราวด้วยรูปทรงของสีและเส้นที่น่าตื่นตาไม่น้อยเลยทีเดียวภาพปริศนาธรรมภายในโบสถ์ปฏิจจสมุปบาทส่วนพระอุโบสถ อลงกรณ์ หล่อวัฒนา ยังคงใช้เส้นและสี ดำกับขาว เป็นสื่อที่นำเสนอปริศนาธรรมว่าด้วยเรื่องของ ปฏิจจสมุปบาท อันเกี่ยวเนื่องจากโมหะ โลภะ โทสะ “ลายเส้นจะมีทั้งรูปบุคคลแขนขายาว เท้าใหญ่ มือใหญ่ เราต้องการสื่อถึงกายสังขาร เท้าใหญ่ หมายถึงการเดินทาง มือใหญ่สื่อถึงการกระทำ บางคนเดินทางเยอะ ทำงานเยอะ แต่ไม่พบความสำเร็จ อาจเป็นเพราะขาดความคิด พิจารณา เราจึงวาดรูปดวงตาไว้ในมือแทนความหมายว่า การที่เราลงมือทำนั้น เกิดจากการดูและสังเกต สิ่งเหล่านี้จะทำให้เราเข้าใจธรรมะมากยิ่งขึ้น” ศิลปินเจ้าของผลงานแนวจิตวิญญาณเชิงสัญลักษณ์กล่าวจิตรกรรมฝาผนังที่โบสถ์มีการแทรกลายเส้นของศิลปินรุ่นใหม่ Soul Crazy หนึ่งใน 'กลุ่มศิลปินจิตอาสาฟ้าประทาน' ที่เข้ามาร่วมสร้างสรรค์งานบุญในครั้งนี้วัดโพธิ์คอย เป็นวัดเก่าที่สร้างขึ้นตั้งแต่ปีพ.ศ.2363 ไม่ปรากฏหลักฐานว่าใครเป็นผู้สร้าง หากมีการผูกเรื่องให้เข้ากับนิทานพื้นบ้านเรื่องขุนช้างขุนแผน โดยนำตอนที่นางพิมพิลาไลยปลูกต้นโพธิ์เสี่ยงทายคอยการกลับมาของขุนแผนในคราวที่ยกทัพไปตีเมืองเชียงทอง ต้นโพธิ์ที่ปลูกไว้จึงได้ชื่อว่า “โพธิ์คอย”ในปี 2565 กลุ่มจิตศรัทธา นำโดย มิตรชัย ภักตร์เจริญ นักธุรกิจเจ้าของร้านอาหารและที่พักริมแม่น้ำเจ้าพระยา ได้อาสามาซ่อมแซมโบสถ์และวิหารที่ทรุดโทรมให้กลับมาใช้งานได้อย่างมั่นคงปลอดภัย พร้อมกับได้ชักชวนเพื่อนร่วมรุ่น ม.ศิลปากร อลงกรณ์ หล่อวัฒนา ศิลปินร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงระดับแนวหน้าของไทย และศิลปินรุ่นน้องมาร่วมกันสร้างสรรค์ภาพจิตรกรรมฝาผนังเพื่อน้อมเป็นพุทธบูชา“งานนี้ไม่มีค่าตัวใดๆ ทุกคนมาทำกันด้วยใจศรัทธา ระหว่างทำงานไปก็อิ่มใจกลับถึงบ้านก็สบายใจ บุญเกิดแล้วตรงนั้น เราเชื่อว่าสิ่งที่เราทำมันยิ่งใหญ่ มันมีประโยชน์ต่อคนในยุคถัดไป ภาพจิตรกรรมฝาผนังสมัยเก่าเปรียบเสมือนครูที่สอนให้เราได้เรียนรู้ จนในวันที่เรามีฝีมือพอที่จะถ่ายทอดให้คนรุ่นต่อไปได้ เราจึงสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมฝาผนังที่วัดแห่งนี้ด้วยพลังแห่งความศรัทธา”ธีรวัฒน์ นุชเจริญผล กล่าวทิ้งท้ายพร้อมฝากเชิญชวนผู้สนใจเข้าชมจิตรกรรมฝาผนังร่วมสมัย 1 โบสถ์ 2 วิหาร 3 สไตล์ ที่บ่งบอกความเป็นศิลปินในพ.ศ.ปัจจุบันวัดโพธิ์คอย • ที่ตั้ง : ต.ท่าระหัด อ.เมือง จ.สุพรรณบุรี • โทร : 0 3552 2959แหล่งที่มาข่าวต้นฉบับกรุงเทพธุรกิจhttps://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/art-living/1110468

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม

ห้องแสดงนิทรรศการ

มิเชล โอแดร์ ปรมาจารย์โลกวิดีโออาร์ต จัดแสดงงานครั้งแรกใน Southeast Asia

29/04/2024

บางกอก คุนสตาเล่อ ประเดิมการเปิดตัวพื้นที่จัดแสดงงานศิลปะแห่งใหม่ของกรุงเทพฯ ด้วยนิทรรศการ Nine Plus Five Works ผลงานศิลปะร่วมสมัยของ มิเชล โอแดร์ (Michel Auder) ศิลปินระดับตำนาน ผู้สร้างสรรค์วิดีโออาร์ตชื่อดังแห่งยุค 60 จัดแสดงผลงานครั้งแรกใน Southeast Asiaบางกอก คุนสตาเล่อ (Bangkok Kunsthalle) พื้นที่จัดแสดงงานศิลปะแห่งใหม่ในย่านเยาวราช กรุงเทพฯ ก่อตั้งโดย มาริษา เจียรวนนท์ เมื่อต้นปี 2567 เพื่อเป็นศูนย์กลางในการจัดนิทรรศการ เสวนา และการแลกเปลี่ยนบทสนทนาระหว่างผู้คนในวงการศิลปะร่วมสมัยในประเทศไทย รวมถึงในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เปิดตัวนิทรรศการแรกแห่งปีด้วย Nine Plus Five Works ผลงานของ มิเชล โอแดร์ (Michel Auder) นักสร้างภาพยนตร์ผู้สร้างสรรค์ผลงานเชิงทดลอง และผู้สร้างสรรค์ผลงานศิลปะแนว วิดีโออาร์ต ตั้งแต่ยุค 60 เป็นต้นมาสเตฟาโน ราโบลลี แพนเซรา ภัณฑารักษ์, พรรณวลัย อินทราพิเชฐ ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดองค์กร ซัมซุง, มาริษา เจียรวนนท์ ผู้ก่อตั้งบางกอก คุนสตาเล่อ, มิเชล โอแดร์ ศิลปินเจ้าของผลงาน Nine Plus Five Worksสเตฟาโน ราโบลลี แพนเซรา (Stefano Rabolli Pansera) เป็นภัณฑารักษ์ บางกอก คุนสตาเล่อ กล่าวว่า มิเชล โอแดร์ เกิดที่ฝรั่งเศส ปัจจุบันพำนักและทำงานในนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา ขณะนี้อายุ 79 ปีเป็นศิลปินที่มีความโดดเด่นในด้านการสังเกตเชิงจินตภาพ มีความศรัทธา แน่วแน่และจริงใจในความรู้สึกและแนวคิดในการสร้างสรรค์ผลงานแต่ละยุคสมัย ผลงานภาพยนตร์ของเขาสามารถเรียกได้ว่า เป็นทั้งการสะท้อนภาพที่เสมือนจริงและมีไวยากรณ์ที่ลึกซึ้งราวกับบทกวีได้เช่นกันหนึ่งในเครื่องมือสร้างงานศิลปะที่สำคัญของโอแดร์คือ ‘กล้องวิดีโอแบบพกพา’ ทำให้เขามีโอกาสได้เก็บบันทึกภาพชีวิตส่วนตัวของเขาได้อย่างใกล้ชิดผลงานของเขามักเป็นการทำงานผสานกันระหว่างความเป็นศิลปะ สารคดี และเรื่องราวส่วนตัว ราวกับเป็นการเขียนไดอารีหรือบันทึกความฝันโอแดร์มีชื่อเสียงจากงานวิดีโออาร์ตเชิงทดลองที่ไม่บอกเล่าเรียงตามลำดับเวลา รวมถึงผลงานภาพยนตร์ที่ไม่ได้บอกเล่าเรื่องราวตามขนบทั่วไป ถือเป็นการแหกขนบธรรมเนียมการเล่าเรื่องในวิดีโออาร์ตและภาพยนตร์แห่งยุคสมัยคอนเซปต์นิทรรศการ Nine Plus Five Worksนิทรรศการ “Nine Plus Five Works” ของมิเชล โอแดร์ผลงานของ มิเชล โอแดร์ ที่นำมาจัดแสดงใน บางกอก คุนสตาเล่อ ใช้ชื่อนิทรรศการว่า Nine Plus Five Works จัดแบ่งรูปแบบการนำเสนอออกเป็น 2 ประเด็น • กลุ่มแรก ประกอบด้วยผลงาน 5 ชิ้น เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมชาติด้วยการสร้างสรรค์อันซับซ้อน เนื่องจากธรรมชาติเป็นอนาคตของเราทุกคน ซึ่งมีความสำคัญ • กลุ่มที่สอง ประกอบด้วยผลงาน 9 ชิ้น บอกเล่าพัฒนาการของโอแดร์ ผ่านการผสมผสานผลงานในประเภทต่าง ๆ เป็นการรวบรวมบันทึกเหตุการณ์ การเดินทาง ไดอารี วิดีโอพอร์เทรต รวมถึงวีดีโอเชิงทดลอง ที่โอแดร์ถ่ายทอดได้ลุ่มลึกราวกับบทกลอน และคอลเลคชั่นผลงานส่วนตัวที่โอแดร์ใช้เทคนิคการตัดต่อ การถ่าย และการบอกเล่าอย่างหลากหลายภัณฑารักษ์กล่าวด้วยว่า นี่เป็นครั้งแรกที่ มิเชล โอแดร์ จัดแสดงผลงานของเขาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นิทรรศการครั้งนี้ได้รับความร่วมมือจาก 'ซัมซุง' ในการยกระดับประสบการณ์การรับชมศิลปะที่เหนือชั้น ผ่านเทคโนโลยีนวัตกรรมจอภาพระดับโลก Samsung Neo QLED 8K รุ่นใหม่ล่าสุด ให้ผู้ชมสามารถเพลิดเพลินกับประสบการณ์การดื่มด่ำงานศิลปะผ่านหน้าจอแบบไร้ขีดจำกัดDomaine de la Nature วิดีโออาร์ตกับภาพวาดดั้งเดิมของตึกผลงานที่โอแดร์นำมาแสดง อาทิ Domaine de la Nature วิดีโออาร์ตที่ร้อยเรียงเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมชาติ โดยโอแดร์ตัดต่อจากการนำฟุตเทจที่เก็บไว้จากการใช้เวลาตระเวนถ่ายภาพธรรมชาติในสถานที่ต่างๆ นาน 4 ปี เลือกใช้ฉากที่แพนกล้องนานเป็นพิเศษ และตัดต่อโดยใช้วิธีการเล่าที่เนิบช้า พอตัดต่อเสร็จก็นำผลงานนี้เดินทางมาประเทศไทยทันที“เป็นช่วงเวลาที่มหัศจรรย์ ภาพวาดชิ้นนี้อยู่ในอาคารนี้อยู่แล้ว” ภัณฑารักษ์กล่าวพร้อมกับชี้ให้ชมภาพวาดสภาพป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์ป่ามากมายบนผนังในอาคาร บางกอก คุนสตาเล่อ“พอมาเห็น (ภาพวาดดังกล่าว) ศิลปินก็เลือกที่จะนำงานวิดีโออาร์ตธรรมชาติมาจัดแสดงในพื้นที่นี้ทันที เปรียบเสมือนการนำเสนอธรรมชาติในธรรมชาติ” ภัณฑารักษ์ กล่าวจุดนั่งชมวิดีโออาร์ตชุด I’am So Jealous of Birds II (2554)ผลงานที่เปรียบเสมือน ‘วิดีโอกลอนไฮกุ’ ได้แก่ I’am So Jealous of Birds II (2554) เป็นวิดีโอที่จับภาพท่าทางการเคลื่อนไหวของฝูงนกในนครนิวยอร์กที่เหินบินไปมาในนครใหญ่ แม้อยู่ในมหานครที่เต็มไปด้วยตึกสูงและการแข่งขัน แต่นกเหล่านี้กลับให้ความรู้สึกถึงการมีอิสระและเสรีภาพวิดีโออาร์ตชุด Gemalde (2554 แก้ไขปี 2562)วิดีโออาร์ตชุด Gemalde (2554 แก้ไขปี 2562) เป็นงานถ่ายภาพพอร์เทรตรูปปั้น ภาพวาด ซึ่งจัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ ภาพใบหน้าแสดงภาวะอารมณ์ต่างๆ เช่น โกรธ กลัว รัก ปรารถนา เป็นอารมณ์ตามธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ภัณฑารักษ์กล่าวว่า เวลาเราชมงานชิ้นนี้จึงเหมือนได้เผชิญหน้าใบหน้าซึ่งมีอารมณ์หลากหลาย เป็นความตั้งใจของศิลปินผลงานจากการเป็น ‘ศิลปินในพำนัก’ผลงานส่วนหนึ่งใน นิทรรศการ Nine Plus Five Works ยังสร้างสรรค์ขึ้นจากการที่ มิเชล โอแดร์ เป็น Artist in Residence หรือ ‘ศิลปินในพำนัก’ ซึ่งสนับสนุนโดย บางกอก คุนสตาเล่อ เป็นอีกหนึ่งความพิเศษของนิทรรศการครั้งนี้‘ศิลปินในพำนัก’ หมายถึงโครงการที่ให้เวลาศิลปินมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองๆ หนึ่ง แล้วสร้างสรรค์ผลงานขึ้นใหม่ที่ได้รับจากประสบการณ์ในการพำนักโอแดร์สร้างสรรค์ผลงานใหม่จำนวน 2 ชิ้น จากการเข้ามาเป็น Artist in Residence ในไทยเป็นเวลา 2 เดือนวิดีโออาร์ต Flowers of Thailand (2023)ภาพจากวิดีโออาร์ต Flowers of Thailand (2023) ดอกไม้ที่กลายเป็นเรื่องของรูปทรงผลงานชิ้นแรกคือ Flowers of Thailand (2023) โอแดร์ได้ถ่ายทอดท่วงทำนองแห่งกรุงเทพฯ เป็นผลงานวิดีโออาร์ตแบบศิลปะจัดวาง โดยใช้ ‘จอภาพ’ ระดับ 4K จำนวน 2 จอ วางเรียงเคียงกัน จอภาพทั้งสองจอเล่นภาพจากวิดีโอชุดเดียวกัน แต่เปิดไม่พร้อมกัน ให้ความรู้สึกคล้ายกับการเขียนจดหมายที่เชื่อมโยงถึงกันระหว่างรูปร่างและสีสัน “โดยส่วนตัวโอแดร์เป็นคนชอบดอกไม้ เขาเลือกใช้เทคนิคซูมอินเข้าไปมากๆ จนภาพที่ได้มีความเป็นแอ็บสแตรกต์ จนไม่เหลือความเป็นดอกไม้ กลายเป็นเรื่องของสีสันและรูปทรงที่เขาสนใจ เขาใช้เวลาช่วงที่เป็นศิลปินในพำนักถ่ายดอกไม้ไทยที่เขาชอบ” ภัณฑารักษ์กล่าวถึงผลงาน Flowers of Thailand (2023)ภาพจากวิดีโออาร์ต Yaowarat (2023)ผลงานอีก 1 ชิ้นคือ Yaowarat (2023) พรรณาภาพชีวิตประจำวันบนท้องถนนของกรุงเทพฯ การเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล สอดคล้อง แต่ไม่ได้นัดหมายของผู้คนและสินค้าหลายคนได้ชมงาน Yaowarat (2023) แล้วอาจสงสัย วิดีโอที่บันทึกการทำงานขนของส่งของหน้าตึกแถวแห่งหนึ่งในเยาวราช ผลงานชิ้นนี้มีความน่าสนใจตรงไหน เดินไปตรงไหนในเยาวราชก็มักเห็นภาพเช่นนี้ทอม ธีระฉัตร โพธิสิทธิ์ ช่างภาพมือรางวัลระดับนานาชาติ ให้ความเห็นกับ ‘กรุงเทพธุรกิจ’ ถึงผลงานของ มิเชล โอแดร์ มาจนถึง Yaowarat (2023) ว่า“จริงๆ งานของศิลปินรุ่นใหญ่ทุกคนมีส่วนสำคัญในการที่เราใช้เป็นการอ้างอิงในการศึกษาพัฒนาตัวเอง และดูว่าวิธีการทำงานของศิลปินแต่ละคนกว่าจะผ่านจุดไหนมาบ้าง มีการฝึกฝนอย่างไร การก้าวผ่านแต่ละขั้นเป็นอย่างไร มีการทำงานอย่างไรให้ประสบความสำเร็จแต่งานของมิเชลโอแดร์มีความแตกต่าง เช่นงานที่พูดถึงเรื่อง Voyage to The Center of The Telephone Lines (1993) ในยุคนั้นการที่จะเอาภาพวิวทิวทัศน์มาเชื่อมโยงกับเสียงการสนทนาทางโทรศัพท์มือถือนิรนาม คนยุคนี้อาจดูเป็นเรื่องปกติ เพราะเราใช้เสียงในการทำวิดีโอติ๊กต้อก แต่ในยุคนั้นค่อนข้างที่จะเป็นที่ถกเถียง คนอาจจะไม่ได้สัมผัสสิ่งนี้ แต่เราศึกษางานของเขาแล้วดูในบริบทประเด็นสังคม ผมรู้สึกว่าเขากล้ามาก”ในหลายๆ งาน เช่นงานเยาวราช เราเห็นแล้วมันพิเศษตรงไหน ใครๆ ก็ถ่ายได้ แต่เราไม่เคยถ่าย เพราะเขาเห็นสิ่งพิเศษที่อยู่ในโซนนี้ แต่สิ่งนี้ต้องศึกษาดูว่าพิเศษอย่างไรจากประสบการณ์ของตัวเรา ผมว่างานศิลปะทุกชิ้นต้องใช้ประสบการณ์ที่เรามี ความรู้ที่เรามี เพื่อให้เกิดการเชื่อมโยงกับงาน”มิเชล โอแดร์ กับภัณฑารักษ์ ด้านหลังคือวิดีโออาร์ต Yaowarat (2023)มิเชล โอแดร์ กล่าวถึงวิดีโออาร์ต Yaowarat (2023)ขณะที่โอแดร์กล่าวถึงงานชิ้นนี้ว่า สิ่งที่เขาชอบที่สุดของงานชิ้นนี้เหมือนทุกอย่างกำลังเกิดความโกลาหล แต่ไม่มีเสียง ไม่มีการตะโกนโวยวาย ทุกคนรู้ว่าตัวเองต้องทำอะไร ณ เวลานั้น เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวัน ทุกคนเหมือนเป็นเครื่องจักรทำไปตามหน้าที่ผู้สนใจสามารถเข้าร่วมชม นิทรรศการ “Nine Plus Five Works” ของ มิเชล โอแดร์ ได้ตั้งแต่วันที่ 12 มกราคม - 11 กุมภาพันธ์ 2567 ณ บางกอก คุนสตาเล่อ เลขที่ 599 ถนนไมตรีจิตต์ แขวงป้อมปราบ กรุงเทพฯ เปิดตั้งแต่เวลา 12.00 - 20.00 น.ภาพ : กอบภัค พรหมเรขาแหล่งที่มาข่าวต้นฉบับกรุงเทพธุรกิรhttps://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/art-living/1111325

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม