Fastation

FA Station

หลักสูตรการเรียนรู้ออนไลน์ ทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติสำหรับการเป็นที่ปรึกษาทางการเงิน (Financial Advisor: FA) และเป็นแหล่งความรู้ทางด้านการเงินสำหรับประชาชนทั่วไปแบบครบวงจร เพื่อที่จะเป็นทางเลือกให้ทั้งประชาชนทั่วไป นักศึกษาที่กำลังจะจบการศึกษา รวมถึงผู้ที่ที่กำลังว่างงานได้เข้ามาศึกษาหาความรู้ และพัฒนาตนเอง

อาชีพนักวางแผนการเงิน

อาชีพ FA ทำอะไร ? FA คืออาชีพที่ให้บริการวางแผนทางการเงิน และแนะนำการลงทุนให้กับลูกค้า ถ้าเป็น FA ที่เน้นเรื่องการให้คำแนะนำการลงทุนบ้านเรามักจะใช้คำเรียกว่า Investment Advisor (IA) หรือ Investment Planner (IP) ซึ่งจะเน้นไปที่การวางแผน และจัดพอร์ตการลงทุนในหลักทรัพย์ โดยเฉพาะ “กองทุน” ทั้งกองทุนรวมและกองทุนส่วนบุคคล ขณะที่ FA ที่เน้นเรื่องการวางแผนการเงินบ้านเรามักจะเรียกว่า Financial Planner (นักวางแผนการเงิน) ซึ่งจะเน้นเรื่องการวางแผนเกษียณ วางแผนการศึกษา โดยใช้ประกันชีวิต/ประกันภัย เข้ามาเป็นส่วนประกอบในแผนการเงินร่วมกับกองทุนรวมและสินทรัพย์ลงทุนอื่น ๆ เพื่อให้ลูกค้าแต่ละท่านบรรลุเป้าหมายทางการเงินในระยะยาว (ที่มา Finnomena)

อ่านต่อ

รูปแบบการเรียนของ FA Station

ระบบการเรียนของ FA Station จะเป็นรูปแบบ On-demand ผ่านหลักสูตรที่ผ่านการวิเคราะห์ว่าเหมาะสมกับระดับความรู้ของผู้เรียน โดยผู้เรียนจะได้รับการประเมินผ่านแบบสอบถามในครั้งแรกที่มีการสมัครสมาชิก และจะมีการปรับระดับเนื้อหาเป็นระดับสูงขึ้นต่อไป โดยผู้เรียนจะต้องทำการร้องขอผ่านทางระบบ Chat หรือทาง LINE Official FA Station เช่น นาย A ได้รับการประเมินว่าอยู่ในระดับขั้นต้น (Basic) คอร์สเรียนที่นาย A เห็นทั้งหมด ก็จะเป็นคอร์สระดับขั้นต้นเท่านั้น หากนาย A ต้องการจะเรียนคอร์สขั้นกลาง (Intermediate) นาย A จำเป็นต้องผ่านการอบรมคอร์สเรียนขั้นต้นทั้งหมด และแจ้งทาง Admin ของเราเพื่อทำการปลดล็อคหลักสูตรต่อไป

ธุรกิจประกันเร่งถกสรรพากร เคลียร์ปม “จ่ายภาษี” ตามมาตรฐานใหม่

สมาคมประกันชีวิตไทย ห่วงเกิดผลกระทบ 4 ข้อ กรณีบังคับใช้งบการเงินตาม TFRS17 ดีเดย์ 1 ม.ค. 68 เร่งถกสรรพากรเคลียร์ปมจ่ายภาษี-เอฟเฟ็กต์รับรู้กำไร หวั่นช่วงเปลี่ยนผ่านกระทบส่วนของผู้ถือหุ้นนางสาวจารุวรรณ ลิ้มคุณธรรมโน ผู้ช่วยผู้จัดการใหญ่ สายบัญชีและการเงิน บมจ.กรุงเทพประกันชีวิต (BLA) ในฐานะรองประธานคณะอนุกรรมการระบบบัญชีและภาษี สมาคมประกันชีวิตไทย กล่าวว่า การบังคับใช้มาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 17 เรื่องสัญญาประกันภัย (TFRS17) ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2568 จะมีผลกระทบที่มีนัยสำคัญกับธุรกิจประกันชีวิต 4 ประเด็นหลักคือ1. ไม่มีเบี้ยประกันภัยรับและสำรองประกันชีวิตในงบการเงิน แต่มีค่าใช้จ่ายทางการเงินจากการรับประกันภัยแทน ซึ่งแตกต่างจากหลักเกณฑ์ในการคำนวณภาษีในปัจจุบัน ฉะนั้น เรื่องนี้จำเป็นต้องมีการหาข้อสรุปเรื่องการปฏิบัติทางภาษีกับกรมสรรพากรโดยปัจจุบันกรมสรรพากรได้ตั้งคณะทำงานอย่างเป็นทางการแล้วมีทั้งสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)สภาวิชาชีพบัญชี สมาคมประกันชีวิตไทยและสมาคมประกันวินาศภัยไทย เพื่อประชุม พูดคุย หารือเรื่องนี้กันทุกเดือนตอนนี้อยู่ระหว่างลงรายละเอียดว่ามีวิธีการปรับเปลี่ยนไปอย่างไร หรือมีแนวทางไหนได้บ้าง หากมีผลกระทบในช่วงเปลี่ยนผ่านจาก TFRS4 มาเป็น TFRS17 แล้วกระทบกับจำนวนเงินภาษีที่เคยชำระไปแล้วในอดีต“เดิมตามมาตรา 65 แห่งประมวลรัษฎากร ตีกรอบไว้ว่า การจ่ายภาษีเงินได้นิติบุคคลจากฐานกำไรสุทธิ ซึ่งกำไรของบริษัทประกันชีวิตตาม TFRS4 คือมีเบี้ยประกันและเงินสำรอง แต่ว่าสำรองที่ถือเป็นรายจ่ายได้ตามเกณฑ์กรมสรรพากรต้องไม่เกิน 65% ของเบี้ยประกันแต่เมื่อเป็น TFRS17 ไม่มีเบี้ยประกันภัยรับและสำรองประกันชีวิตในงบการเงิน จึงไม่แน่ใจว่าจะหยิบเกณฑ์ไหนมาใช้ในการจ่ายภาษี คือถ้าจะใช้เกณฑ์เดิมก็คงกระทบ เพราะเหมือนต้องรื้องบการเงินใหม่หมด”จารุวรรณ ลิ้มคุณธรรมโน2. รูปแบบการรับรู้กำไรที่เปลี่ยนแปลงไปจะส่งผลต่อกำไรที่รับรู้ในแต่ละปี ยกตัวอย่างงบกำไรขาดทุน กรณีจ่ายเบี้ยครั้งเดียว คุ้มครองยาว 20 ปี ถ้าตาม TFRS4 เมื่อรับเบี้ยปีแรก สมมติ 5,000 บาท จะบันทึกเป็นรายได้ในงบกำไรขาดทุนปีนั้นทั้งหมดก้อนเดียว แต่ตาม TFRS17 จะให้ทยอยรับรู้รายได้ตลอดระยะเวลาคุ้มครอง 20 ปีโดยแต่ละปีให้รับรู้ตามสัดส่วนความคุ้มครอง และบันทึกอยู่ในรายได้การประกันภัย แต่กำหนดให้แยกค่าใช้จ่ายทางการเงินจากสัญญาประกันภัยสุทธิออกมาให้เห็น หรือเข้าใจง่าย ๆ คือต้องแยกต้นทุนดอกเบี้ยแฝงมาแสดงด้วยส่วนสำรองประกันชีวิต ซึ่งเปลี่ยนไปเรียกเป็นหนี้สินตามสัญญาประกันภัยแทน ซึ่งทำหน้าที่คล้าย ๆ รายได้รับล่วงหน้า หมายความว่าเมื่อรับเบี้ยมาแล้วจะบันทึกเป็นหนี้สินไว้ก่อน และหนี้สินตรงนี้จะลดลงเมื่อถูกทยอยรับรู้เป็นรายได้การประกันภัยในแต่ละปี หรือเมื่อมีการจ่ายเคลมจริงไปแล้ว โดยหนี้สินจะหมดต่อเมื่อภาระผูกพันในการให้บริการหรือความคุ้มครองแก่ลูกค้าหมดไปนอกจากนี้ เพื่อให้ผู้ใช้งบการเงินเข้าใจมากขึ้น ว่าแหล่งที่มาของกำไรของธุรกิจประกันชีวิตแต่ละบริษัทมาจากไหน TFRS17 จึงให้แสดงกำไรจากการรับประกันภัยกับกำไรทางการเงิน (รายได้จากลงทุนลบต้นทุนดอกเบี้ย) ออกจากกันด้วย แต่อย่างไรก็ตาม แม้รูปแบบการรับรู้กำไรในแต่ละปีจะเปลี่ยนแปลงไป แต่สุดท้ายแล้วกำไรตลอดอายุสัญญายังเท่าเดิม3. เดิมส่วนใหญ่ภาคธุรกิจใช้วิธีการคำนวณเงินสำรองประกันชีวิตแบบเบี้ยประกันภัยสุทธิชำระคงที่ (NPV) ซึ่งใช้สมมติฐานตั้งแต่วันที่ออกกรมธรรม์ในการคำนวณเงินสำรองฯ ต่างจาก TFRS17 ซึ่งปรับสมมติฐานที่ใช้ให้เป็นปัจจุบัน ด้วยวิธีการใหม่นี้ส่งผลให้เกิดความผันผวนของเงินสำรองมากขึ้น  ดังนั้น การพิจารณาวัดมูลค่าสินทรัพย์ให้สอดคล้องกับหนี้สิน จึงเป็นเรื่องที่บริษัทประกันชีวิตแต่ละแห่งต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วน4. ส่วนของผู้ถือหุ้น อาจได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ โดยเฉพาะจากการปฏิบัติมาตรฐานการบัญชีเป็นครั้งแรก เนื่องจากการปรับปรุงกำไรสะสมที่เกิดจากความแตกต่างในการรับรู้กำไรในอดีตตาม TFRS4 กับ TFRS17นางสาวจารุวรรณกล่าวต่อว่า ตอนนี้ภาคธุรกิจเหลือเวลาเตรียมความพร้อมประมาณ 1 ปี 5 เดือน โดยปัจจุบันสภาวิชาชีพบัญชีได้มีการประกาศในราชกิจจานุเบกษาไปแล้ว เพื่อให้ TFRS17 มีผลบังคับใช้วันที่ 1 ม.ค. 2568 และสำนักงาน คปภ.ได้ประกาศแบบงบการเงินใหม่ตามข้อกำหนดของ TFRS17 และ TFRS9 เรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ดีธุรกิจประกันภัยเป็นธุรกิจเดียวในโลกที่ได้รับการยกเว้นการบังคับใช้ TFRS9 จนกว่า TFRS17 จะมีผลบังคับใช้“ภาคธุรกิจต้องมีการซ้อมจัดทำงบการเงินรายไตรมาสในปี 2567 เพราะต้องเอามาเปรียบเทียบกำไรขาดทุนของปี 2568 เพื่อส่งให้สำนักงาน คปภ. รวมถึงการจัดอบรมความรู้ให้กับบุคลากรในภาคธุรกิจอย่างต่อเนื่อง”สำหรับงบแสดงฐานะการเงินของบริษัทประกันชีวิตในฝั่งสินทรัพย์ (หนี้สิน+ทุน) ซึ่งกว่า 90% เป็นสินทรัพย์ลงทุน เช่น พันธบัตรรัฐบาล, หุ้นกู้, หุ้น, กองทุนรวม, เงินให้กู้ยืม และแทบจะทุกบริษัทพอร์ตหลักคือตราสารหนี้เพราะมีความเสี่ยงต่ำ ส่วนหนี้สินสัดส่วนกว่า 90% เป็นหนี้สินตามสัญญาประกันภัย ที่เหลืออีก 10% เป็นหนี้สินอื่น ๆ เช่น ค่าไฟและค่าน้ำค้างจ่าย เป็นต้นทั้งนี้ ฝั่งสินทรัพย์ตาม TFRS4 ธุรกิจประกันชีวิตจะใช้แนวปฏิบัติทางการบัญชี เรื่องเครื่องมือทางการเงินและการเปิดเผยข้อมูลสำหรับธุรกิจประกันชีวิต (FI-Guidance) แต่เมื่อบังคับใช้ TFRS17 จะถูกบังคับใช้มาตรฐาน TFRS9 และฉบับที่ 7 เรื่องการเปิดเผยข้อมูลเครื่องมือทางการเงิน (TFRS7)ซึ่งเป็นหลักที่บังคับใช้ทั่วโลก แต่ปัจจุบันธุรกิจประกันภัยเป็นธุรกิจเดียว ที่ยังได้รับการยกเว้นการบังคับใช้ TFRS9 จนกว่า TRFS17 จะมีผลบังคับใช้แหล่งที่มาข่าวต้นฉบับประชาชาติธุรกิจออนไลน์https://www.prachachat.net/finance/news-1327112

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม

463 คน

เมื่อคนญี่ปุ่นอายุครบ 28 ปี และแนวทางการออมเงิน

คนญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับการออมเงินในการเตรียมตัวสําหรับเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิต จึงมีการสร้างนิสัยรักการออมให้มากจะดีกว่า เมื่ออายุครบ 28 ปี ก็ถึงเวลาเป็นสมาชิกของสังคมอย่างเต็มตัว ดังนั้น บางคนจึงสามารถออมเงินได้ในระดับหนึ่ง เมื่อถึงอายุ 28 ปี สามารถออมเงินได้เท่าไหร่? ในบทความนี้จะอธิบายจํานวนเงินออมของกลุ่มเป้าหมายหลักที่มีอายุ 28 ปี และวิธีการออมเงินของพวกเขา ● เงินออมสําหรับคนโสดอายุ 28 ปี และคู่แต่งงานแล้ว เมื่ออายุ 28 ปี การพัฒนาชีวิตของคุณจะมีความแตกต่างอย่างมาก ต่างก็ได้ใช้เวลามาเป็นเวลานานแล้วในการเป็นสมาชิกของสังคม ดังนั้น จะมีความแตกต่างในแง่ของรายได้ เช่นเดียวกับการออมของแต่ละคน ในบทความนี้จะเน้นที่ค่ากลางและค่าเฉลี่ยของการออมของประชาชนกลุ่มเป้าหมายหลักที่มีอายุ 28 ปี จากนั้นเรามาตรวจสอบเงินออมของคนอายุ 28 ปีที่ยังโสด และคนที่แต่งงานแล้วกัน คณะกรรมการกลางการประชาสัมพันธ์ทางการเงินอธิบายข้อมูลของ "จํานวนการถือครองสินทรัพย์ทางการเงิน" (รวมถึงครัวเรือนที่ไม่มีสินทรัพย์ทางการเงิน) จากการสํารวจความคิดเห็นสาธารณะเกี่ยวกับการเงินครัวเรือนและพฤติกรรมทางการเงิน (การสํารวจครัวเรือนเดียวและการสํารวจครัวเรือนที่อาศัยอยู่ตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป) ในปีที่ผ่านมา ซึ่งมีความแตกต่างในเรื่องเงินเดือนระหว่างครึ่งปีแรกและครึ่งปีหลังของยุค 20 และมีความเป็นไปได้ที่จะเข้าใกล้เงินออมเฉลี่ยของคนในวัย 30 ปี เมื่ออายุ 28 ปี โปรดใช้วิจารณญาณและเป็นแนวทางในการจัดการเงินออม ● เงินออมสําหรับคนโสดอายุ 28 ปี ก่อนอื่นมาดูการออมของคนโสดในวัย 20 และ 30 ปีกันก่อน วัย 20 ปี : มูลค่าเฉลี่ย : 1.06 ล้านเยน ค่ามัธยฐาน: 50,000 เยน วัย 30 ปี : มูลค่าเฉลี่ย : 3.59 ล้านเยน ค่ามัธยฐาน : 770,000 เยน นอกจากการออมแล้ว ข้างต้นยังรวมถึงทรัพย์สินทางการเงิน เช่น ประกันชีวิตและกองทุนรวมที่มีการออม เนื่องจากมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างค่าเฉลี่ยและค่ามัธยฐาน จึงเห็นได้ว่ามีความแตกต่างอย่างมากระหว่างผู้ที่ออมกับผู้ที่ไม่ออมเงิน ● เงินออมสําหรับคนที่แต่งงานแล้วอายุ 28 ปี จากนั้นตรวจสอบเงินออมของคนที่แต่งงานแล้วในวัย 20 ปี และ 30 ปี วัย 20 ปี : มูลค่าเฉลี่ย : 1.65 ล้านเยน ค่ามัธยฐาน : 710,000 เยน วัย 30 ปี : มูลค่าเฉลี่ย : 5.29 ล้านเยน ค่ามัธยฐาน : 2.4 ล้านเยน อาจเป็นเพราะมีครัวเรือนที่ทำงานทั้งสามีภรรยาจํานวนมาก จะเห็นว่าจํานวนสินทรัพย์ทางการเงินที่ถืออยู่นั้นสูงกว่าครัวเรือนเดี่ยว กระนั้นแม้แต่ในกรณีของคนที่แต่งงานแล้วก็มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างค่าเฉลี่ยและค่ามัธยฐาน ทําไมถึงได้ผลลัพธ์เช่นนี้? เรามาจัดระเบียบความสัมพันธ์ระหว่างค่าเฉลี่ยและค่ามัธยฐานกัน ค่าเฉลี่ยคือค่าที่สามารถหาได้โดยการหารจํานวนข้อมูลทั้งหมดด้วยจํานวนข้อมูล ค่ามัธยฐานคือค่าที่อยู่ตรงกลางเมื่อข้อมูลถูกจัดเรียงตามลําดับจากมากไปน้อย หากมีข้อมูลขนาดใหญ่มากและข้อมูลขนาดเล็กมาก จึงไม่มีข้อมูลใดที่อาจสอดคล้องกับค่าเฉลี่ย ในกรณีนี้มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างค่าเฉลี่ยและค่ามัธยฐาน ดังนั้น จึงคิดว่าการกระจายของผู้ที่มีเงินออมสูงมากและผู้ที่มีเงินออมต่ำมากนั่นเอง ผู้คนจํานวนมากในวัย 20 ปีไม่ออมเงิน? ใน "การสํารวจเกี่ยวกับครัวเรือนและพฤติกรรมทางการเงิน" ก่อนหน้านี้ (การสำรวจครอบครัวเดี่ยว) อัตราการไม่เป็นเจ้าของสินทรัพย์ทางการเงินอยู่ที่ 45.2% ในวัย 20 ปี และ 36.5% ในวัย 30 ปี ดูเหมือนว่าเปอร์เซ็นต์ของคนที่ไม่ออมเงิน (หรือไม่สามารถ) ออมเงินได้นั้นมีจำนวนไม่น้อยเลย ● แนะนำวิธีการออมเงิน ทุกคนล้วนต้องพบเจอเหตุการณ์ในชีวิตมากมายในใช่ไหม? นอกจากนี้ ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง คุณไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ในการเตรียมตัวสําหรับกรณีเช่นนี้ การมีเงินออมจะยิ่งเป็นสิ่งที่ควรเตรียมการมากขึ้นเท่านั้น ความรู้สึกของความปลอดภัยที่สามารถหาได้จากการมีเงินออมเพียงพอนั้นยอดเยี่ยมมาก ดังนั้น จะอธิบายหลักเพื่อการประหยัดเงิน แม้ว่าจะไม่มีเงินออมมากนัก 1 : ทําความเข้าใจค่าใช้จ่ายรายเดือนของคุณ คุณอาจกําลังชอปปิ้งเป็นประจํา แม้ว่าจะเป็นรายจ่ายเพียงเล็กน้อย แต่ถ้าทำซ้ำซ้อนกัน มันจะเป็นค่าใช้จ่ายจํานวนมากตามมา แล้วทําไมไม่ทบทวนภาพค่าใช้จ่ายรายวันของคุณด้วยการทำสมุดบัญชีครัวเรือนล่ะ? เมื่อเห็นกระแสเงินจะเห็นค่าใช้จ่ายที่สูญเปล่าได้ง่ายขึ้น ปัจจุบันนี้มีแอปเกี่ยวกับบัญชีครัวเรือนก็มีความสําคัญเช่นกัน ดังนั้น จึงสามารถบันทึกสมุดบัญชีครัวเรือนจากสมาร์ทโฟนของคุณได้เช่นกัน เป็นความคิดที่ดีที่จะบันทึกค่าใช้จ่ายโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ตัวอย่างเช่น บัตรเครดิต บัตรแต้มต่างๆ ซึ่งกว่าจะถูกหักเงินหลังจากใช่อาจมีระยะเวลาหนึ่ง ดังนั้นจะมีความแตกต่างด้านเวลา เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะลืมไปว่าคุณใช้เงินไปเท่าไหร่ และอาจนําไปสู่การใช้จ่ายเงินที่มากเกินไป ในทางกลับกัน หากเป็นบัตรเดบิต บัตรเดบิตจะถูกหักออกจากบัญชีพร้อมกับการชําระเงินทันที เพื่อให้คุณสามารถบันทึกค่าใช้จ่ายของคุณได้ทันที คุณสมบัติอีกประการหนึ่งคือคุณไม่สามารถซื้อสินค้าได้มากกว่ายอดคงเหลือที่สามารถหักออกได้ ความสะดวกสบายเหมือนกับบัตรเครดิตทั่วไป ดังนั้นคุณอาจต้องการพิจารณาใช้งานบัตรประเภทนี้ 2 : ทบทวนต้นทุนคงที่ ทบทวนเรื่องจ่ายค่าใช้จ่ายคงที่ และค่าสื่อสาร ค่าเช่า บริการสมัครสมาชิก มีผลบังคับใช้ โดยพื้นฐานแล้ว ยอดมักไม่ผันผวน ดังนั้นหากคุณตรวจสอบให้ดีจะนําไปสู่การประหยัดได้มาก ตัวอย่างเช่น มีบางกรณีที่คุณจ่ายเงินทุกเดือนในฐานะสมาชิกโรงยิมโดยไม่รู้ตัว ค่าใช้จ่ายคงที่จะเกิดขึ้นแม้ว่าจะไม่ได้ใช้บริการก็ตาม หากมีบริการมากมายที่จ่ายด้วยยอดคงที่ คุณอาจลืมมันไปก่อนที่คุณจะรู้ตัวว่ามีภาระค่าใช้จ่ายนี้ และคุณอาจจ่ายเงินที่สูญเปล่าต่อไป 3 : การจัดการสินทรัพย์ นอกจากนี้ ยังมีวิธีเพิ่มการออมโดยเปลี่ยนรายได้ส่วนหนึ่งให้เป็นการจัดการสินทรัพย์ และสามารถใช้ประโยชน์จากระบบแรงจูงใจทางภาษีได้ นอกจากนี้ ยังมีตัวเลือกสําหรับผลิตภัณฑ์ทางการเงินส่วนตัว เช่น การประกันภัย 4 : รับของโดยไม่ใช้เงิน/ซื้อของราคาประหยัด เป็นเรื่องง่าย แต่การซื้อของราคาถูกก็เป็นวิธีประหยัดเงินเช่นกัน หากคุณมีรายได้ไม่เพียงพอ แต่ต้องใช้จ่ายอยู่เสมอเพราะต้องซื้อของใช้ประจําวัน คุณจะไม่สามารถประหยัดเงินได้ แต่อาจเลือกซื้อของที่เหมาะสมและราคาย่อมเยาแทน เช่น สําหรับเฟอร์นิเจอร์ สามารถซื้อได้ที่ตลาดนัด หาซื้อจากคนรู้จัก หรือที่แบ่งปันได้ นอกจากนี้ยังมีบริการอินเทอร์เน็ตที่มีการแจกสิ่งของที่ไม่ต้องการเพื่อรวบรวมฟรี และหากคุณลองเจรจาก็อาจจะได้รับเสื้อผ้าและเฟอร์นิเจอร์ฟรี สําหรับอาหาร มีวิธีการต่างๆ เช่น การทําสวนครัวและเก็บผักป่ากลางแจ้ง หรือคุณอาจต้องการซื้อผักที่ร้านขายผักไร้คนขับ เพราะสามารถซื้อได้ค่อนข้างถูก สําหรับการผลิตในท้องถิ่นเพื่อการบริโภคในท้องถิ่น แม้จะเป็นส่วนหนึ่งของบริการ แต่ก็ยังสามารถเพลิดเพลินกับสิ่งต่างๆ ได้ฟรี มีพิพิธภัณฑ์และพิพิธภัณฑ์มากมายที่คุณสามารถเข้าได้ฟรีในโตเกียว ในใจกลางเมืองยังมีจุดชมวิวที่ไม่ต้องเสียค่าเข้าชม จึงสามารถเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ยามค่ำคืนของโตเกียวที่นั่นได้ ทําไมไม่หาวิธีที่จะสนุกกับมันโดยไม่ต้องใช้เงิน? แหล่งที่มาข่าวต้นฉบับผู้จัดการออนไลน์ https://mgronline.com/japan/detail/9660000005302

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม

2668 คน

"Learn Your Class with Your Master"