Fastation

ข่าวการเงิน

ความยั่งยืนทางการเงิน

30/04/2024

ระยะนี้แฟนคอลัมน์กำลังติดตามดิฉันในยูทูป หลายท่านแจ้งมาว่า ชอบแนวคิดในการบริหารเงินของดิฉัน จริงๆแล้วไม่ได้มีอะไรมากไปกว่า การมุ่งหวังผลในเรื่อง “ความยั่งยืน” ค่ะ ในบทความนี้ ดิฉันขอแบ่งปันประสบการณ์สร้างความยั่งยืน จากข้อมูลที่ได้จากการอ่าน จากการสั่งสอนอบรมของผู้ใหญ่ และประสบการณ์ส่วนตัวในการได้ประสบ ได้แก้ไข ได้ผ่านมาแล้ว หรือได้ยินได้ฟังจากประสบการณ์ชีวิตของผู้อื่น แนวคิดของความยั่งยืนมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล โดยพระพุทธเจ้าทรงแนะแนวทาง “ทิฏฐธัมมิกัตถธรรม” หรือ ธรรมที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ของปัจจุบัน มี 4 ข้อ คือ 1. มีความขยันหมั่นเพียร รู้จักจัดการงานในการหาทรัพย์ 2. รู้จักเก็บรักษาทรัพย์ 3. รู้จักคบคนที่จะเกื้อกูลแก่การงาน และทำให้ชีวิตมีความดีงามเจริญก้าวหน้า และ 4. หลักการใช้จ่ายอย่างพอดี ที่เรียกว่า สมชีวิตา ความยั่งยืนจะเกิดขึ้นได้ต้องใช้หลัก “สมชีวิตา” มีน้อยใช้น้อย มีมากก็สามารถใช้มากได้ ตราบใดที่ไม่ใช้เกินกว่าที่หาได้ เช่นที่ดิฉันเคยเขียนไปเกือบยี่สิบปีแล้วว่า “คนรวยหาเงินได้มากกว่าที่ใช้ และ คนจนใช้เงินมากกว่าที่หาได้” เพราะฉะนั้นไม่ว่าท่านจะมีรายได้เท่าใด หากท่านใช้น้อยกว่าที่หาได้ ท่านก็เป็นคนรวย และไม่ว่าท่านจะมีรายได้มากมายเพียงใด หากท่านใช้เงินมากกว่าที่หาได้ ท่านก็เป็นคนจนค่ะ เมื่อท่านใช้เงินน้อยกว่าที่หาได้ ท่านก็จะมี “เงินออม” และเงินออมนี้ก็สามารถนำไป “ลงทุน” เพื่อความมั่นคงของชีวิตได้ อยากให้ท่านแยกแยะระหว่าง “การใช้จ่าย” กับ “การลงทุน” เพราะหากท่านสับสนกับสองคำนี้ ท่านอาจจะใช้จ่ายเพลินเกินไป และคิดว่าตัวเองกำลังลงทุน พอทำไปนานๆ หายนะอาจมาถึงท่านได้ หลักการของความยั่งยืนนี้ใช้ได้ทั้งกับบุคคล กับธุรกิจ กับหน่วยงานใหญ่น้อยทั้งหลาย หรือแม้กระทั่งใช้กับ “ประเทศ” การใช้จ่าย คือการใช้เงินหรือทรัพยากรต่างๆไป เพื่อประโยชน์ในการบริโภค (กิน ใช้ แจก รวมถึงเหลือทิ้ง) ซึ่งจะหมดไป การลงทุน คือการใช้เงินหรือทรัพยากรต่างๆไปเพื่อหวังผลตอบแทนที่จะมีขึ้นในอนาคต ซึ่งอาจจะได้ตามคาด น้อยกว่าที่คาด หรือมากกว่าที่คาด หรือขาดทุนหดหายไปก็ได้ แต่ในขณะที่เราตัดสินใจลงทุน เราต้องพิจารณาดีแล้วว่าเรามีโอกาสได้รับผลตอบแทน/ผลลัพธ์ที่ดี ไม่ว่าจะเป็นผลตอบแทน/ผลลัพธ์ทางการเงิน ทางสังคม ทางสิ่งแวดล้อม หรือทางวัฒนธรรม คน องค์กร หรือประเทศ จะเติบโตเจริญก้าวหน้า มีความมั่นคงได้ ต้องมีการลงทุน (ทั้งเงินและทรัพยากรอื่นๆ) ทรัพยากรที่ใช้ในการลงทุน อาจมาจากการเก็บออม หากเงินออมไม่พอ ก็อาจต้องมีการกู้ยืมเพิ่มเติม ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดี ดิฉันเคยเรียนไปว่า ของชิ้นใหญ่ เช่น บ้าน บางทีเก็บเงินออมอย่างเดียว ก็อาจจะทำให้ซื้อไม่ได้ เพราะเก็บได้ไม่ทันราคาที่ปรับเพิ่มขึ้นไป สำหรับคนทั่วไปแล้ว การวางแผนการใช้จ่ายให้ดี โดยใช้เทคนิคการจดบันทึก เพื่อนำมาตรวจสอบความจำเป็นหรือไม่จำเป็น เพื่อตัดลดรายจ่ายที่ไม่จำเป็น เพื่อเพิ่มสัดส่วนการออม เป็นสิ่งที่ควรทำค่ะ และเมื่อมีรายได้เพิ่ม ควรจะออมเงินเพิ่ม หากรายรับไม่พอกับค่าใช้จ่าย และตัดลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นไม่ได้อีกแล้ว สิ่งที่จะทำได้มีอยู่ทางเลือกเดียวคือ หารายได้เพิ่มค่ะ อาจจะหารายได้พิเศษด้วยการทำงานพิเศษ การขายของ ฯลฯ องค์กรหรือประเทศก็เหมือนกันค่ะ หากการลงทุนนั้นจะส่งผลต่อการเพิ่มของรายได้ในอนาคต ต่อความเป็นอยู่ในทางที่ดีของผู้เกี่ยวข้อง เพื่อให้เกิดผลิตภาพ และคุณภาพที่ดียิ่งขึ้น เราอาจต้องกู้ยืมมาลงทุน ตราบเท่าที่เราคำนวณแล้วว่า เรามีแหล่งรายได้เพียงพอที่จะนำมาใช้คืนหนี้ หากบุคคล องค์กร หรือภาครัฐ มีแผนในการลงทุนที่ชัดเจน มีที่มาของแหล่งเงินที่จะนำมาใช้คืน เจ้าหนี้ หรือผู้ถือหุ้น หรือผู้เกี่ยวข้อง ก็จะสบายใจ อยากให้กู้ยืม หรืออยากลงทุนในกิจการ (กรณีเป็นองค์กร) ยิ่งหากแผนนั้นมีแนวโน้มที่จะยกระดับฐานะของบุคคล องค์กร หรือรัฐ ให้ดีขึ้น เจริญก้าวหน้าขึ้น เจ้าหนี้หรือผู้ลงทุนก็พร้อมที่จะให้กู้หรือลงทุนเพิ่มเติม เศรษฐกิจก็จะแข็งแรง ค่าเงินก็จะมีเสถียรภาพค่ะ หากบุคคล องค์กร หรือภาครัฐ มีแผนใช้จ่าย โดยไม่มีแหล่งที่มาของเงินที่จะนำมาใช้จ่าย เจ้าหนี้ หรือผู้ลงทุน ก็จะไม่สบายใจ โดยในโลกปัจจุบัน หากเป็นบุคคล ความไม่สบายใจก็จะออกมาในรูปแบบของการไม่ให้กู้ยืม หรือชะลอการให้กู้ยืม หากเป็นองค์กร ความไม่สบายใจจะสะท้อนออกมาที่ เจ้าหนี้อาจขอหลักประกันเพิ่ม เริ่มคิดอัตราดอกเบี้ยสูงขึ้น (คิดพรีเมียมของค่าความเสี่ยง) หยุดการให้กู้เพิ่ม หรือแม้กระทั่งหยุดการเบิกจ่ายเงินกู้กลางคัน หรือกรณีมีการกู้ยืมจากประชาชน ก็อาจจะสะท้อนในการจัดอันดับความน่าเชื่อถือ ซึ่งอาจถูกปรับลดลง ซึ่งหมายความว่าเงินกู้ก้อนถัดไปต้องจ่ายดอกเบี้ยในอัตราสูงขึ้น หรือสำหรับผู้ถือหุ้น ก็จะสะท้อนมาในราคาหุ้นของบริษัทที่จะตกลงไป เพราะผู้ลงทุนบางรายขายหุ้นออกมา หากประเทศใดมีแผนการใช้เงินมากมาย แต่แหล่งที่มาของเงินที่จะนำมาใช้ไม่ชัดเจน ความไม่สบายใจของผู้ลงทุนจะสะท้อนมาได้หลายจุด เช่น ค่าเงินของประเทศนั้นๆอาจอ่อนค่าลง อัตราดอกเบี้ยพันธบัตรเพิ่มขึ้น (หมายถึงราคาพันธบัตรตกลง) หรือถูกปรับลดอันดับความน่าเชื่อถือ หมายถึงการกู้เงินงวดต่อๆไป ต้องจ่ายดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับองค์กรเอกชนที่กล่าวไปข้างต้น ทั้งนี้ทั้งนั้น เจ้าหนี้ ผู้ลงทุน ตลาดการเงิน ต่างก็ชอบและอยากเห็น “ความยั่งยืน” ค่ะ แหล่งที่มาข่าวต้นฉบับกรุงเทพธุรกิจhttps://www.bangkokbiznews.com/blogs/finance/investment/1090160

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม

ประกันสุขภาพ

8 ข้อควรรู้...ก่อนเลือกซื้อ “ประกันสุขภาพ” !!!

30/04/2024

หลายๆ คนคงมีคำถามในใจเกี่ยวกับการซื้อ “ประกันสุขภาพ” ว่าควรจะซื้อเมื่อไหร่ และซื้อเท่าไหร่ดี ให้เพียงพอเวลาเกิดเหตุฉุกเฉิน เจ็บป่วย หรือเป็นโรคร้ายแรงขึ้นมาจริงๆ บางคนที่ทำงานประจำอยู่ บ้างก็มีสวัสดิการประกันกลุ่มแล้ว จะทำอย่างไร หรือ กลุ่มข้าราชการ ที่ก็มีสวัสดิการภาครัฐที่ครอบคลุม แล้วควรจะซื้อประกันสุขภาพหรือไม่ อย่างไรดี แล้วกลุ่มคนที่มีอาชีพอิสระ ควรเลือกประกันสุขภาพแบบไหน วันนี้เรามาดูความคุ้มครอง ความคุ้มค่า และความเหมาะสมกับแต่ละไลฟ์สไตล์และกลุ่มอาชีพกันค่ะ“กลุ่มมนุษย์เงินเดือน” ที่มีสวัสดิการประกันกลุ่มอยู่แล้ว และก็มีประกันสังคมอยู่ด้วย ถามว่าจำเป็นหรือไม่ ในการซื้อประกันสุขภาพเพิ่มเติม ก่อนอื่นต้องมาดูว่า หากเราเจ็บป่วย เราจะเลือกเข้าโรงพยาบาลไหน ค่าห้องประมาณเท่าไหร่ สิ่งที่สวัสดิการของบริษัทมีให้มีความคุ้มครองมากพอไหม ถ้าเราเจ็บป่วยแล้วเลือกเข้าโรงพยาบาลเอกชนที่ค่าห้องสูง เราก็ควรซื้อประกันสุขภาพเก็บเอาไว้“เพราะนิยามความสำคัญของประกันสุขภาพ คือคุ้มครองเมื่อเกิดเหตุเจ็บป่วย และหลุมพรางสำคัญของมนุษย์เงินเดือนที่คิดว่าตัวเองมีสวัสดิการที่มากพอแล้ว แต่นั้นคือ ‘สวัสดิการติดโต๊ะ ไม่ใช่สวัสดิการติดตัว’ หากเราเกิดเจ็บป่วยเป็นโรคร้ายแรงขึ้นมา หรือเกิดอุบัติเหตุเป็นทุพพลภาพ ไม่สามารถทำงานได้ บริษัทก็คงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเสียเงินจ้างเราอีกต่อไป ในขณะที่สวัสดิการค่ารักษาพยาบาลที่เคยมีอยู่ ก็มีโอกาสที่จะหมดลงไปด้วยเช่นกัน”หรือบางคนอาจจะไปเริ่มทำประกันสุขภาพตอนที่สายไป เพราะได้เกิดโรคบางอย่างขึ้นกับตัวเองแล้ว เช่นอาจจะเป็นโรคเนื้องอกในบริเวณต่างๆ หรือโรคร้ายแรงยอดฮิต เช่น มะเร็ง ก็เท่ากับว่า หากไม่ได้ซื้อประกันสุขภาพเตรียมเอาไว้ ก็ต้องพึ่งสวัสดิการประกันกลุ่มและประกันสังคมยาวไป แต่หากเรามีประกันสุขภาพคุ้มครองแบบพอเพียง ก็จะทำให้เราสามารถเลือกโรงพยาบาลที่ต้องการได้ เวลาเจ็บป่วยจริงๆ และไม่ว่าในอนาคตจะเกิดเป็นโรคอะไรขึ้นมา เราก็ยังมีค่ารักษาพยาบาลที่คุ้มครองเราอยู่ไปจนแก่“แต่สำคัญอย่าลืมเลือกแบบ ‘ประกันชีวิตหลัก’ ที่คุ้มครองยาวๆ ไปจนอายุ 85 ปี หรือ 90 ปี และสามารถซื้อประกันสุขภาพต่อสัญญาคุ้มครองได้ แต่ละบริษัทก็มีข้อกำหนดที่แตกต่างกัน ควรศึกษาเรื่องนี้ให้ดี”หรือถ้ามองว่าปกติเราจะเข้า “โรงพยาบาลประกันสังคม” ในเครือเป็นหลัก ก็อาจจะทำ “ประกันโรคร้ายแรงเพิ่ม” เพื่อให้ได้เงินก้อนมารักษาตัว อย่างน้อยให้มีสวัสดิการไว้สักหน่อย สำหรับกลุ่มมนุษย์เงินเดือนทั่วๆ ไป ที่หากเกิดเจ็บป่วยก็มีเงินก้อนมาดูแลรักษาตัวเอง และยังคงใช้สิทธิประกันสังคมได้ แต่นิยามความแตกต่างของการให้บริการของโรงพยาบาลเอกชนกับโรงพยาบาลในส่วนของประกันสังคมก็แตกต่างกันด้วย บางทีเราอาจจะไม่ได้รับความสะดวกสบายมากนัก บางครั้งต้องรอคิว เข้าคิวนาน หรือต้องเป็นเคสหนักหรือจำเป็นและเร่งด่วนจริงๆ ถึงจะใช้สิทธิประกันสังคมได้ ถ้าเรายอมรับได้ในเรื่องนี้ ก็ถือประกันสังคมเอาไว้และต่อสิทธิ์อย่าได้ขาด แม้จะเกษียณไปแล้วก็ตามส่วน “ข้าราชการ” ที่มีสวัสดิการค่ารักษาพยาบาลติดตัวตลอดยาวๆ ไปตั้งแต่เริ่มทำงาน แต่ในยุคปัจจุบันก็อาจจะไม่ได้สิทธิเท่าข้าราชการรุ่นก่อนๆ ดังนั้น หากเราเป็นหนึ่งคนที่อยากได้ความรู้สึกสะดวกสบายชอบบริการจากโรงพยาบาลเอกชน ก็ควรซื้อ “ประกันสุขภาพแบบเหมาจ่าย” เก็บไว้ให้อุ่นใจ แต่หากไม่ซีเรียสก็สามารถไปรักษาที่โรงพยาบาลของรัฐบาลได้ และไม่จำเป็นต้องมีประกันสุขภาพ แต่ก็ยังควรจะมี “ประกันโรคร้ายแรง” เก็บเอาไว้ เผื่อเกิดเหตุไม่คาดฝัน เป็นโรคร้ายแรงขึ้นมาก็ยังได้เงินก้อนมารักษาตัวเองยามเจ็บป่วย หรือจะเป็นเงินสำรองที่เอาไว้ใช้ในส่วนของค่าใช้จ่ายประจำอื่นๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างที่เข้ารับการรักษาตัว ก็น่าจะเป็นประโยชน์มากๆแต่หากเราเป็น “อาชีพอิสระ” เราควรมีประกันสุขภาพไหม อาชีพอิสระนี่เข้าข่ายเสี่ยงเลย เพราะไม่มีสวัสดิการใดๆ หากเกิดเหตุไม่คาดฝัน เราต้องเอาเงินออมที่เก็บไว้มารักษาตัวเอง คงจะดีกว่ามาก ถ้าหากมี “ประกันสุขภาพแบบเหมาจ่าย” ที่มีความคุ้มครองเพียงพอ และหากมีวงเงินค่ารักษาผู้ป่วยนอกด้วยก็จะมีความครอบคลุมที่ครบถ้วน ซึ่งปัจจุบันในตลาดก็มีหลายบริษัทที่ออกแพคเกจประกันสุขภาพที่ตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์กลุ่มอาชีพอิสระ ที่เพิ่มจำนวนสูงขึ้นๆ ในทุกๆ ปี ยิ่งหากเราเป็นอาชีพที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยง เพราะเดินทางบ่อย หรือกิจวัตรไม่เป็นประจำ ถ้าอยากใช้ชีวิตแบบสุดๆ และเลือกไลฟ์สไตล์แบบลุยๆ หน่อยก็ต้องซื้อประกันสุขภาพให้เพียงพอและครอบคลุมด้วยข้อสรุป 8 ข้อควรรู้ก่อนเลือกซื้อ “ประกันสุขภาพ”1. เวลาเข้าโรงพยาบาลจริงๆ จะเข้าโรงพยาบาลไหน ดูค่าห้องที่เหมาะสมและได้ใช้จริง2. ประกันสุขภาพเป็นเบี้ยจ่ายทิ้งทุกปีเหมือนประกันรถยนต์ แต่ต่างกันตรงที่ ประกันรถหากเคลมเยอะ เปลี่ยนบริษัทในปีถัดๆ ไปได้ แต่ประกันสุขภาพ เป็นโรคร้ายแรง เคลมเยอะ ไม่สามารถเปลี่ยนบริษัทได้ เพราะฉะนั้นเวลาตัดสินใจเลือกต้องดูให้ครอบคลุมกับการใช้งานจริงของเรา3. สำรวจว่าเรามีสวัสดิการอยู่แล้วเท่าไหร่ และพอเพียงหรือไม่ หากไม่พอ ก็หาซื้อประกันสุขภาพคุ้มครองเอาไว้แบบยาวๆ ที่สามารถจ่ายไปได้จนถึงอายุ 85 หรือ 90 ปี4. การจ่ายเบี้ยประกันสุขภาพ เบี้ยจะเพิ่มขึ้นตามช่วงอายุ ตามความเสี่ยงของวัยที่พออายุมากขึ้นก็จะมีความเสี่ยงของการเกิดโรคสูงขึ้นด้วยจึงต้องคำนึงถึงเงินที่จะนำมาจ่ายเบี้ยประกันสุขภาพในยามเกษียณ อาจจะตั้งขึ้นเป็นกองทุน Medical Fund หรือ Long Term Care Fund เพื่อจะได้ไม่ต้องกังวลในอนาคตว่าจะหารายได้มาจ่ายเบี้ยประกันสุขภาพที่เพิ่มสูงขึ้นยามเกษียณแล้ว แต่เตรียมเงินไว้ตั้งแต่ตอนยังหนุ่มสาวที่ยังสามารถทำงานหารายได้ได้5. ประกันสุขภาพสามารถนำไปลดหย่อนภาษีได้ 25,000 ต่อปี และยังถือเป็นเครื่องมือปกป้องเงินออมที่สำคัญ เพราะมีหลายๆ คนบอกไว้ว่า หาเงินมาทั้งชีวิต สุดท้ายต้องเอาเงินนั้นมารักษาตัวตอนแก่ชราจนหมด แต่จะดีกว่าไม๊ หากเรามีประกันสุขภาพคุ้มครองไปนานๆ6. ปัจจุบันมี “แบบประกันสุขภาพ” ให้เลือกหลากหลาย เราสามารถเปรียบเทียบข้อมูลได้ก่อนการตัดสินใจซื้อ เลือกแบบที่เหมาะกับตัวเอง ถ้าสุขภาพแข็งแรงไม่ค่อยได้หาหมอบ่อยนัก ก็เลือกแบบผู้ป่วยในอย่างเดียว เบี้ยประกันก็จะถูกหน่อย“แต่หากเจ็บป่วยเล็กน้อยบ่อยๆ ก็ควรเลือกแบบที่มีผู้ป่วยนอกรองรับไว้ ก็จะรู้สึกว่าคุ้มค่า ระหว่างทางหากเจ็บป่วย ก็สามารถไปหาคุณหมอเบิกค่ารักษาเป็นแบบผู้ป่วยนอก ก็ได้ใช้วงเงินระหว่างปีแบบไม่รู้สึกเสียเปล่า”7. คำนึงถึง “ระยะเวลารอคอย” ในการเริ่มต้นทำประกันสุขภาพครั้งแรก ทุกบริษัทจะมีเงื่อนไขเหมือนกัน คือคุ้มครองอุบัติเหตุทันทีหลังจากกรมธรรม์อนุมัติ แต่ความคุ้มครองในส่วนค่ารักษาพยาบาลจากการเจ็บป่วยต้องรอ 30 วันนับจากวันเริ่มสัญญา จึงจะสามารถใช้สิทธิได้“และมี 8 โรค ที่จะมีระยะเวลารอคอยของโรค 120 วัน ได้แก่ เนื้องอก ถุงน้ำ มะเร็งทุกชนิด ริดสีดวงทวาร ไส้เลื่อน ต้อเนื้อ ต้อกระจก การตัดทอนซิล นิ่ว เส้นเลือดขอด เยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่ ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่พึงรู้ก่อนตัดสินใจทำประกันสุขภาพ”8. คำนึงถึง “เงื่อนไขที่เราต้องแถลง” ก่อนการทำประกันสุขภาพ เพราะหากปกปิดสาระสำคัญ อาจจะทำให้กรมธรรม์ถูกบอกล้างสัญญาเป็นโมฆียะได้ในอนาคต ดังนั้นเราควรแถลงทุกเรื่องอันเป็นสาระสำคัญลงในใบคำขอ ไม่ควรปกปิดเพราะสัญญาประกันสุขภาพเป็นสัญญาปีต่อปี หากบริษัทตรวจพบประวัติการรักษาสำหรับบางโรคที่เป็นก่อนการทำประกัน โดยที่เราไม่ได้แถลงลงไปในใบคำขอ ก็อาจจะทำให้บริษัทบอกล้างสัญญาและเป็นผลเสียกับเราในอนาคต“ให้นึกถึงความสำคัญและจำเป็นในคราวที่ต้องใช้งานจริงๆ ว่าสิ่งที่เรามีอยู่เพียงพอหรือไม่ หากลูกเราป่วย สิ่งแรกที่เราจะนึกถึงคืออะไร ระหว่าง ‘โรงพยาบาลที่ดีที่สุด’ หรือ ‘โรงพยาบาลที่ถูกที่สุด’ โดยคุณจะเป็นคนเลือกประกันในวันที่คุณสุขภาพดี แต่หากเกิดเป็นโรคใดๆ ขึ้นมาแล้ว คุณก็อาจจะไม่สามารถทำประกันได้อีกตลอดชีวิต เพราะฉะนั้นให้รีบทำไว้ตั้งแต่วันที่คุณยังสุขภาพดี เปรียบเสมือนเป็นเครื่องมือปกป้องความเสี่ยง ปกป้องเงินออมของตัวคุณเองและครอบครัว เพื่อความมั่นคงในอนาคต”ได้เวลามาสำรวจตัวเองกันแล้ว ในวันที่ยังสุขภาพดี เพราะหลายๆ คน ตกหลุมพรางของสวัสดิการบริษัท โดยลืมคำนึงว่า หากเราเกษียณและไม่มีสวัสดิการค่ารักษาจากบริษัทอีกต่อไป นั่นหมายความว่า เราจะต้องเตรียมเงินเพื่อค่ารักษาพยาบาลที่ไม่สามารถควบคุมได้ต่อปีด้วยตัวเอง หลายๆ คนที่ลืมมองจุดนี้และจะคิดไปหาซื้อประกันสุขภาพตอนเกษียณ แต่กลับเป็นโรคเรื้อรังเสียแล้ว เช่น โรคไต โรคหัวใจ โรคมะเร็ง เท่ากับว่าหลังจากนี้เป็นต้นไป พวกเขาจะต้องเตรียมเงินก้อนไว้รักษาตัวเอง เมื่อสวัสดิการบริษัทหมดลงหากเตรียมพร้อมได้ก่อน ก็ควรหาซื้อประกันสุขภาพไว้ตั้งแต่ยังวัยหนุ่มสาว เพื่อให้ครอบคลุมและคุ้มครอง ซื้อหาตามความจำเป็นและเหมาะสมด้วยความสามารถในการจ่ายเบี้ยที่ไม่มากเกินความจำเป็น “การวางแผนด้านประกันสุขภาพ” จึงมีความจำเป็นอย่างมากในการจัดการความเสี่ยงของชีวิต สำหรับทุกเพศ ทุกวัย และทุกๆ อาชีพแหล่งที่มาข่าวต้นฉบับwealthythaihttps://www.wealthythai.com/en/updates/wealth-management/wealth-ez/12911

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม