Fastation

ห้องแสดงนิทรรศการ

รวมคาแรคเตอร์ศิลปะ ‘ความเหงาที่เราเลือก’ ใน The Art of A(Loneliness)

31/07/2024

สำรวจมิติ 'ความเหงา' กับ The Art of A(Loneliness) นิทรรศการศิลปะที่เกิดจากความร่วมมือของ Lonely Boy และนักสร้างสรรค์คาแรคเตอร์รุ่นใหม่อีก 5 ท่านจากภาคอีสานที่มีแฟนคลับติดตามมากมาย ในงานเทศกาลอีสานสร้างสรรค์ 2567 จัดแสดงในร้านกาแฟสุดเท่ของขอนแก่นThe Art of A(Loneliness) เป็นชื่อนิทรรศการหนึ่งในงาน “เทศกาลอีสานสร้างสรรค์ 2567” หรือ Isan Creative Festival 2024 (ISANCF2024) จัดขึ้นภายใน ร้านกาแฟ Lonely Boy ย่านกังสดาล ติดรั้วมหาวิทยาลัยขอนแก่น จ.ขอนแก่น“เริ่มจาก CEA เห็นตัวคาแรคเตอร์ Lonely Boy เลยเข้ามาติดต่อ หลังจากคุยกันแล้ว จึงได้มีการจัดนิทรรศการนี้ขึ้นภายใต้คอนเซปต์ Lonely เป็นการสำรวจ ความเหงา ของคนในสังคมและคนในพื้นที่ย่านกังสดาลแห่งนี้” ถิรเดช อธิชาสกลชัย กล่าวถึงที่มาของนิทรรศการ The Art of A(Loneliness)ถิรเดช อธิชาสกลชัย กับคาแรคเตอร์ Lonely Boyถิรเดช สำเร็จการศึกษาด้านสถาปัตยกรรมศาสตร์จากประเทศออสเตรเลีย สนุกกับการออกแบบดิจิทัลอาร์ตควบคู่กันไป หลังสร้าง คาแรคเตอร์ Lonely Boy จึงตัดสินใจเปิดร้านกาแฟชื่อเดียวกันได้ราว 8 เดือนที่ผ่านมาจริงๆ เขาตั้งใจเปิดร้านกาแฟมานานแล้ว แต่เกิดสถานการณ์แพร่ระบาดโรคโควิด-19 จึงพักโครงการไว้ก่อนจนกระทั่งเวลาเอื้ออำนวย จึงหยิบคอนเซปต์ Lonely ซึ่งเป็นความชอบส่วนตัวที่เคยคิดไว้มาพัฒนาเป็นคาแรคเตอร์ Lonely Boyถิรเดช อธิบายว่า Lonely Boy เป็นตัวแทนของคนอับโชคที่ยังหาคนที่มีความเหงาที่เหมือนกันยังไม่เจอ แต่การเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้เหมือนคนอื่น ไม่ได้ตอบโจทย์กับความรู้สึกภายใน การต้องเสียความเป็นตัวเอง จึงไม่ใช่ตัวเลือกที่จะต้องแลกเด็กชายขี้เหงาคนนี้เลือกเรียนรู้ที่จะอยู่กับ ความเหงา ที่มี และเรียนรู้ที่จะโอบกอดความเหงาภายใต้ชื่อ Lonely Boyร้านกาแฟ Lonely Boyกล่าวได้ว่า Lonely Boy คือเด็กชายขี้เหงาแห่ง กังสดาล ย่านชุมชนที่แสนจะครึกครื้นในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น แม้กระทั่งชื่อซอยที่ร้านกาแฟตั้งอยู่ยังเรียกกันต่อๆ มา “ซอยวุ่นวาย” และพัฒนากลายเป็นนิทรรศการ The Art of A(Loneliness) ในเทศกาลอีสานสร้างสรรค์ 2567“เราตั้งคำถามขึ้นมา ในพื้นที่ที่วุ่นวายขนาดนี้มีความเหงาอยู่หรือเปล่า ทุกคนเคยได้สำรวจไหมความเหงาจริงๆ คืออะไร การที่เราไม่มีคนอยู่ด้วยข้างๆ หรือเปล่า หรือการที่เรามีคนอยู่รายล้อมเต็มไปหมด แต่ไม่มีใครเข้าใจเราเลยสักคน” ถิรเดช กล่าวถึงคอนเซปต์นิทรรศการ The Art of A(Loneliness)นิทรรศการ The Art of A(Loneliness) เป็นการร้อยเรียงและสำรวจมิติ ความเหงา ผ่านการแสดงออกของผู้คนในสังคมเมือง ด้วยผลงานศิลปะจากการตีความ ‘ความเหงา’ ที่แตกต่างกันของ ศิลปิน 6 คน คือ Lonely boy, วาดน้อง, NHAMM, AVEGEE, TURRY HARDZ และ SIRI X Clay i NAMIA Studio • TURRY HARDZ : Door to Solitudeประตูสู่ความสันโดษ ของ TURRY HARDZศิลปินรุ่นใหม่ชาวอีสานใช้ชื่อว่า TURRY HARDZ เติบโตจากการสร้างสรรค์ภาพดิจิทัลในอินสตาแกรม ตีความ Lonely คือ ความสันโดษ คือช่วงเวลาหนึ่งที่ได้หลบหนีบทบาทหน้าที่ หลบหนีผู้คนชีวิตความวุ่นวายในเมืองใหญ่ความสันโดษ จึงเป็นช่วงเวลาที่ได้อยู่กับตัวเอง ได้ครุ่นคิด ทบพวนความต้องการและเป้าหมายต่างๆ จะได้ยินเสียงความต้องการจริงๆ ของตัวเอง ว่าให้คุณค่ากับอะไรแนวคิดถ่ายทอดเป็นผลงานภาพวาดผสมศิลปะจัดวางในธีม Door to Solitude หรือประตูสู่ความสันโดษ โดยศิลปินทำประตูเล็กๆ ด้วยกระดาษสีสันสดใส ติดไว้ตามพื้นที่ต่างๆ ของร้านกาแฟ เมื่อเปิดประตูกระดาษออกดูข้างใน จะพบภาพวาดคาแรคเตอร์รูป 'หนู' สวมใส่เสื้อผ้าที่บ่งบอกอาชีพต่างๆ • Lonely boy : Lonely by Choiceคาแรคเตอร์ Lonely Boy“ในนิทรรศการนี้ งานของผมใช้คอนเซปต์ Lonely by Choice ล้อเลียนความหมาย Single by Choice (จงใจโสด) แต่ Lonely by Choice มีความหมายที่บางครั้งการที่เราแปลกแยกแล้วไม่มีใครเข้าใจ การที่เราจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเข้าให้ได้กับสังคม ทำให้สูญเสียความเป็นตัวเอง ก็ไม่ใช่ เราจึงจงใจเลือกอยู่กับตัวเอง” ถิรเดช กล่าวถึงคาแรคเตอร์ Lonely Boy เด็กชายนั่งกอดเข่า ที่เห็นอยู่ในร้านบริเวณหน้าสเตชั่นเครื่องดื่มและเบเกอรี่บนผนังพื้นที่ด้านในสุดของร้าน ยังมีภาพวาดภายใต้คาแรคเตอร์ Lonely Boy อีก 20 ภาพ เป็นโลลี่บอยในหลากหลายอาชีพที่ถิรเดชเห็นอยู่รายรอบย่านกังสดาล เช่น ไรเดอร์ หมอ วินมอเตอร์ไซด์ ผู้สูงวัย พระสงฆ์ ฯลฯ ชวนให้เกิดบทสนทนาอาชีพเหล่านี้มีความเหงาให้เผชิญอย่างไรหรือไม่Lonely Boy สำรวจความเหงาคนอาชีพต่างๆภาพ ‘Lonely Boy ถือดาบ’ มาได้อย่างไร ถิรเดชอธิบายว่าเขาหยิบเหตุการณ์จริงที่มีข่าวฮือฮาผู้ชายถือดาบวิ่งอยู่ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่นเมื่อต้นเดือนมิถุนายน 2567 จนกลายเป็นไวรัล มาเป็นแรงบันดาลใจแรกที่เป็นไวรัล ทำให้เกิดข้อสงสัยและคิดกันไปต่างๆ นานา ว่าเขาคือใคร ทำไมทำเช่นนั้น เพราะความเหงา เพราะปัญหาสภาพจิตใจ หรือเพราะอะไรความจริงแล้ว ชายคนนั้นเป็นเพียงนักวิ่งปกติคนหนึ่งที่นึกสนุกแต่งกายเลียนแบบ โรโรโนอา โซโร คาแรคเตอร์นักล่าโจรสลัดจากแอนิเมชันดังเรื่อง One PieceLonely Boy กับความในใจของผีสะพานขาวบนผนังยังมีภาพลายเส้นสัญลักษณ์ภูติผี!“ผมสะท้อนมุมมองความเหงาของ ผีสะพานขาว ไม่เคยมีใครทักฉันเลย ฉันอยู่ตรงนี้มาตั้งนาน” ถิรเดชเริ่มต้นเล่าที่มาของภาพวาดใครเป็นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยขอนแก่น คงทราบเรื่องชวนขนหัวลุกของ ‘สะพานขาว’ ที่ตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัยขอนแก่น เรื่องมีอยู่ว่า หนุ่มสาวคู่หนึ่งขี่มอเตอร์ไซค์มาด้วยความเร็ว มีใครไม่รู้เอาลวดสลิงไปขึงช่วงกลางสะพาน ตัดคอผู้หญิงคนนั้นขาด แต่ผู้ชายยังไม่รู้ตัวว่าแฟนของตนตายแล้ว เพราะก้มหน้าขับรถด้วยเร็ว จึงไม่โดนสลิง เมื่อขับไปถึงปั๊มน้ำมันพอจะลงจากรถ จึงเห็นแฟนตัวเองคอขาดจากนั้นก็มีอุบัติเหตุหลายครั้งเกิดขึ้นบนสะพานขาว บางคนขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัยตอนดึก ใกล้ข้ามสะพานขาว วิทยุในรถดับไปเฉยๆ เมื่อลองเปิดใหม่ เสียงที่ได้ยินคือเพลง ธรณีกรรแสง จึงปิดวิทยุเพื่อตัดปัญหาเมื่อรถวิ่งไปเรื่อยๆ แสงไฟหน้ารถส่องเห็นคนสองคนเดินอยู่ไม่ไกล จู่ๆ เครื่องยนต์ดับ แต่เสียงเพลงธรณีกันแสงกลับดังขึ้นเองเมื่อคนสองคนเดินเข้ามาใกล้ เขาจึงเห็นชายหญิงคู่หนึ่ง ผู้ชายไม่มีแขน ผู้หญิงกำลังหิ้วหัวของตัวเอง (ที่มา: เว็บไซต์ Alist academy)ใครมีโอกาสไปชมนิทรรศการ The Art of A(Loneliness) หากสงสัยในความเหงาของ Lonely Boy ภาพอื่นๆ ลองแลกเปลี่ยนความเห็นกับคุณถิรเดชเพิ่มเติม • วาดน้องสำรวจความเหงาของ 'น้อง'ศิลปินซึ่งใช้ชื่อ วาดน้อง ร่วมสำรวจความเหงาด้วยการแปร ภาพวาดรูปสัตว์ ที่ศิลปินรัก เช่น สุนัข แมว เป็นงาน ประติมากรรม ที่มีความน่ารักตามภาพวาด ซึ่งศิลปินใช้คำเรียกสัตว์เหล่านั้นว่า “น้อง”เล่า ‘ความเหงา’ ของสัตว์เลี้ยงที่ถูกเลี้ยงตัวเดียว ต้องการอยากมีเพื่อน ศิลปินอธิบายเพิ่มเติมด้วยการพูดแทนความรู้สึกของ 'น้อง' ว่า“เลามาคาเฟ่ สนุกจัง แต่กัวๆๆ งือ คิดถึงบ้าน อู้หูว ไคอะ แม่ๆไปไหน” (เรามาคาเฟ่ สนุกจัง แต่กลัวๆๆ งือ คิดถึงบ้าน อู้หูว ใครอ่ะ แม่ๆ ไปไหน)"นี่คือเสียงในหัวของสัตว์เลี้ยงหลากหลายที่มายังคาเฟ่ ความคิดที่คาดเดาไม่ได้ของน้องๆ สัตว์เลี้ยงที่กลัวปนตื่นเต้น อารมณ์เปลี่ยนไปมาได้ตลอด เจอสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ที่ไม่คุ้นหน้า คนที่ไม่คุ้นเคย ถึงจะมีสิ่งมีชีวิตมากมายมาหายใจร่วมกันที่นี่ แต่ในใจกลับเหงาอย่างน่าประหลาด แค่แม่เดินไปห้องน้ำก็ร้องไห้อุ๋งอิ๋งแล้ว" เป็นคำอธิบายที่ศิลปินขยายความผลงานของศิลปิน 'วาดน้อง'ประติมากรรมน้องๆ เหล่านี้ ได้รับการจัดวางเป็นอิริยาบถต่างๆ ภายในบริเวณร้านกาแฟ ให้ผู้เข้าชมตีความตามจินตนาการและประสบการณ์ส่วนตัว เช่น บางตัวอยู่ในท่าทางเกาะผนังกระจก มองเข้ามาในร้าน เหมือนอยากหาเพื่อนเล่น หรืออยากรู้อยากเห็นว่าข้างในร้านทำอะไรกัน หรือเป็นความรู้สึกอย่างอื่น แล้วแต่จะตีความประติมากรรมบางชิ้นวางอยู่ตัวเดียวท่ามกลางดงหญ้า บางตัวจัดวางเป็นคู่แต่หันหน้าไปทิศเดียวกัน ฯลฯ ให้ผู้เข้าร่วมชมนิทรรศการตีความกัน ไม่มีถูกไม่มีผิด ลองไปค้นหาดู 'น้อง' อยู่ตรงไหนกันบ้าง • AVEGEE : Think Boy Lonely Boyคาแรคเตอร์ Think Boy Lonely Boyปกติศิลปินซึ่งใช้นามว่า AVEGEE (อเวจี) สร้างสรรค์ผลงานภาพวาด เป็นเจ้าของภาพวาดคาแรคเตอร์ Think Boy ซึ่งบริเวณศีรษะมักเปิดให้เห็นด้านในว่ากำลังคิดอะไรในนิทรรศการนี้ AVEGEE สร้างสรรค์ประติมากรรมคาแรคเตอร์ Think Boy Lonely Boy เด็กน้อยผู้ต้องเผชิญกับโลกที่เต็มไปด้วยสีสัน แต่ภายในกลับรู้สึกโดดเดี่ยวโดยไม่ทราบสาเหตุ และต้องการใครสักคนที่เข้าใจ ช่วยนำบางสิ่งมาเติมเต็มช่องว่างภายในใจที่ขาดหายไปบริเวณที่รูปหัวใจของประติมากรรมสามารถเปิดออกได้ เป็นสัญลักษณ์ว่า ผู้เข้าชมนิทรรศการสามารถเติมเต็มความโดดเดี่ยวนี้ได้ • SIRI X Clay i NAMIA Studio : Alone but not Lonelyคาแรคเตอร์ Tomato TwinsSIRI หรือ สิรินาฏ สายประสาท คือศิลปินผู้สร้างสรรค์คาแรคเตอร์ Tomato Twins โดยมีแรงบันดาลใจจากลูกสาวฝาแฝด 2 คนที่ตอนเด็กๆ มีแก้มแดงเหมือนลูกมะเขือเทศศิลปินมองว่า การเกิดมาพร้อมกันเป็นคู่ การอยู่เป็นคู่กันตลอด ทำให้ฝาแฝดไม่เคยเหงา การที่มีพวกเขาเป็นเพื่อน ก็จะทำให้ไม่เหงาด้วยเหมือนกันจึงนำคอนเซปต์ความเหงาที่เป็นชื่อของร้านกาแฟ มารวมกับความไม่เคยเหงาของ Tomato Twins โดยตีความว่า ถึงแม้แยกตัวเองอยู่เพียงลำพัง แต่ก็จะไม่เดียวดาย หรือ Alone but not Lonelyภาพวาดน้องเม่นจิ๋ว จาก Clay-i กับ Tomato Twinsครั้งนี้ SIRI ยังชวนเพื่อนมาด้วยอีกตัว เป็น น้องเม่นจิ๋ว จาก Clay-i สตูดิโอเซรามิกสุดน่ารัก ถือเป็นการคอลแล็บส์กับงานเซรามิกครั้งแรกของสิริและ Clay-i Studio ผลงานประกอบด้วยงานเพ้นท์สีอะคริลิค ขนาด 80X100 เซนติเมตร ใช้โทนสีที่ต่างไปจากสีสดใสแบบ Tomato Twins โดยตั้งใจให้เป็นโทนสีของดินพื้นบ้านที่เป็นส่วนประกอบหนึ่งในงานเซรามิกของ Clay-i ที่จัดแสดงร่วมกัน • NHAMM : Kram Boy in Khonkaenผู้เข้าชมนิทรรศการฯ ร่วมระบายความเหงากับ Kram Boyครูสอนศิลปะและคนทำงานศิลปะแห่งจังหวัดสกลนคร ซึ่งใช้นามพู่กันว่า NHAMM (อ่านว่า แหนม) ผู้สร้างสรรค์คาแรคเตอร์ Kram Boy หรือ ก่ำบอย เด็กชายที่เกิดมาพร้อมกับเพื่อนพี่น้องมากมายในแม่น้ำอันกว้างใหญ่ เติบโตตามวัยและออกเดินทางไปยังที่ต่างๆ มากมายครั้งนี้ 'ก่ำบอย' เดินทางมาขอนแก่น ชวน ‘คนเหงา’ มาทำงานศิลปะลงบนผ้าใบด้วยกัน ด้วย ‘รหัสสี’ ที่ช่วยบอกระดับความเหงาของทุกคน เชิญระบายความในใจไว้รอบๆ ก่ำบอยขนมเค้กรูปไดโนเสาร์นิทรรศการ The Art of A(Loneliness) จัดแสดงที่ ร้านกาแฟ Lonely Boy เลขที่ 140/491 ถนนอดุลยาราม ย่านกังสดาล อ.เมือง จ.ขอนแก่น ระหว่างวันที่ 29 มิถุนายน – 7 กรกฎาคม 2567 เวลา 09.00 – 20.00 น. (ปกติร้านเปิดบริการถึง 18.00 น.)ภายในร้านกาแฟ Lonely Boy มีเครื่องดื่มประเภทกาแฟ (ร้อนและเย็น) อาทิ คอฟฟี่ลาเต้, อเมริกาโน, มอคค่า ลาเต้, คาปูชิโน, คาราเมล มัคคิอาโต, อเมริกาโนน้ำส้มคั้น, อเมริกาโนน้ำมะพร้าว, แฟลตไวท์, เอสเพรสโซเครื่องดื่มประเภทไม่ใช่กาแฟ อาทิ มัทฉะลาเต้, เกนไมฉะ (Genmaicha), โฮจิฉะ, โกโก้ลาเต้, เวอร์จิน โมฮิโตเมนูเบเกอรี่ออกแบบเป็นรูปทรงน่ารัก เช่น Lonely Dinosaur (195 บาท) เค้กรูปตัวไดโนเสาร์สีเขียววางบนเค้กอัลมอนด์ครัมเบิล, Teddy Love เค้กรูปหมีนอนบนเค้กช็อกโกแลต เป็นอาทินั่งจิบเครื่องดื่ม ชิมขนมเค้ก ร่วมสำรวจ 'ความเหงา' ไปกับผลงานศิลปะหลากหลายรูปแบบขนมเค้กรูปหมีมัทฉะ พรีเมียมแหล่งที่มาข่าวต้นฉบับ bangkokbiznewshttps://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/art-living/1134487

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม

ข่าวการเงิน

เป็นหนี้ ต้องเคลียร์หนี้ อย่าหนีหนี้

31/07/2024

บทความโดย “มานพ รัตนะ”นักวางแผนการเงิน CFP® สมาคมนักวางแผนการเงินไทยวันที่ 8 กรกฎาคม 2567 คำโบราณว่าไว้ “การไม่มีหนี้ เป็นลาภอันประเสริฐ” อาจจะนำมาใช้กับยุคปัจจุบันไม่ได้แล้ว เพราะการเป็นหนี้ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายเสมอไป เนื่องจากบางครั้งเราอาจต้องใช้เงินเพื่อซื้อสินค้าหรือบริการที่จำเป็นต่อการดำรงชีพและอนาคตแต่ยังมีเงินไม่พอ เช่น ต้องการซื้อบ้าน เงินทุนสำหรับการทำกิจการส่วนตัวซึ่งหลักการสำคัญในการตัดสินใจเป็นหนี้คือ ควรเลือกก่อหนี้ดี ได้แก่ หนี้ที่จะสร้างอนาคตหรือความมั่นคงในระยะยาว และหลีกเลี่ยงการก่อหนี้เสีย ได้แก่ หนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้เพิ่มหรือไม่ได้ช่วยให้เกิดความมั่นคงทางการเงิน เช่น หนี้เพื่อการอุปโภคบริโภค เป็นต้นเข้าใจ “หนี้ดี” และ “หนี้เสีย”หนี้ดี คือ หนี้ที่จะสร้างรายได้ในอนาคตหรือสร้างความมั่นคงในระยะยาว เช่น • หนี้เพื่อการประกอบอาชีพ เป็นหนี้ที่สร้างอาชีพให้กับเรา ทำให้เรามีโอกาสมีรายได้เพิ่มขึ้น เช่น การกู้เงินมาเปิดร้านขายของ การกู้เงินมาตั้งบริษัท • หนี้เพื่อสร้างอนาคต เช่น การกู้ยืมเพื่อการศึกษา เพื่อให้เรามีความรู้มาใช้ในการทำงาน หรือมีทักษะ ความเชี่ยวชาญในสาขาวิชาชีพที่ทำอยู่ ซึ่งจะทำให้เรามีอนาคตที่มั่นคงมากขึ้น • หนี้เพื่อความมั่นคงระยะยาว เช่น การกู้สินเชื่อเพื่อที่อยู่อาศัย เพื่อให้มีบ้านเป็นของตนเอง แทนที่จะต้องจ่ายค่าเช่าบ้านก็กลายเป็นการจ่ายค่าผ่อนบ้านแทน ทำให้มีทรัพย์สินส่วนตัวเพิ่มขึ้นหนี้เสีย คือ หนี้ที่ไม่สร้างรายได้ในอนาคต และอาจจะทำให้ความมั่นคงลดลงอีกด้วย เช่น • หนี้จากการใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ใช้จ่ายเกินตัว ส่วนใหญ่จะเป็นหนี้ที่สร้างความสุขให้กับเราเพียงชั่วคราว แต่ไม่ได้สร้างรายได้หรือความมั่นคงในระยะยาวเลย เช่น ทานอาหารร้านดัง ซื้อเสื้อผ้าแบรนด์เนม กู้ยืมเงินไปท่องเที่ยวต่างประเทศ ผ่อนรถยนต์หรู ผ่อนโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุด โดยที่ไม่ได้นำมาใช้ในการทำงานหรือสร้างรายได้แต่อย่างใด • หนี้ดีที่อาจเป็นหนี้เสียจากการใช้จ่ายเกินกำลัง บางคนกู้เงินมาลงทุนจนเกินกำลังตนเอง ทำให้ไม่สามารถบริหารกระแสเงินสดได้ทัน ก็ทำให้ติดอยู่ในวังวนของหนี้ เช่น กู้สินเชื่อเพื่อซื้อคอนโดสำหรับปล่อยเช่าหลายแห่งพร้อมๆ กัน หากไม่มีคนเช่า ทำให้ไม่มีเงินมาผ่อนคอนโดฯ สุดท้ายก็ถูกยึด ทำให้กระทบการการเงินของเราได้เมื่อเข้าใจความแตกต่างของหนี้ดีและหนี้เสีย ก็สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการสร้างหนี้เสีย ในขณะเดียวกันก็สร้างหนี้ดี เพื่อเป็นเส้นทางไปสู่อนาคตที่มั่นคงขึ้นสำรวจ “หนี้” ของตัวเองหากเป็นหนี้แล้ว ไม่ควรชะล่าใจ เพราะดอกเบี้ยอาจส่งผลกระทบต่อกระแสเงินสดในอนาคตได้ จึงควรหมั่นตรวจสอบยอดหนี้ทั้งหมด หากมีหนี้ก้อนเดียว ก็ไม่มีปัญหา แต่หากมีหนี้หลายก้อน ให้ทำการสำรวจยอดหนี้แต่ละก้อนว่าคงเหลือเท่าไหร่ อัตราดอกเบี้ยที่ต้องจ่าย และระยะเวลาที่ต้องชำระคืน จากนั้นนำมาใส่ลงในตารางสรุปยอดหนี้ (ภาพที่ 1) เพื่อจัดลำดับหนี้สินจากน้อยไปมาก เพื่อให้สามารถวิเคราะห์และบริหารจัดการหนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพภาพที่ 1 : ตัวอย่างตารางสรุปยอดหนี้ปัจจัยสำคัญที่จะทำให้สามารถวิเคราะห์กลยุทธ์ในการบริหารจัดการหนี้ได้ คือ “การจดบันทึกรายรับ-รายจ่าย” ซึ่งจะช่วยให้มองเห็นเงินที่จะไหลเข้ามา และเงินคงเหลือในแต่ละเดือน นำมาซึ่งการวางแผนในการชำระหนี้แต่ละก้อนได้เป็นอย่างดีตั้งเป้าหมายการจัดการหนี้เมื่อเราจดบันทึกรายรับ-รายจ่ายอย่างเป็นระบบแล้ว จะรู้ว่าในแต่ละเดือนจะมีกระแสเงินสดเหลืออีกเท่าไหร่ ก็สามารถหาวิธีการจัดการหนี้ที่เหมาะกับตัวเองได้ สิ่งสำคัญ คือ ต้อง “ตั้งเป้าหมายการจัดการหนี้” โดยอาจมีการให้รางวัลเล็ก ๆ กับตนเองก็ได้ เช่น ชำระหนี้บัตรเครดิตให้หมดภายใน 1 ปี หากทำได้ จะไปทานอาหารมื้อพิเศษเพื่อเป็นรางวัลในการพิชิตเป้าหมายนี้ได้ หรือใช้ตั้งเป้าหมายที่เรียกว่า SMARTS-Specific : เป้าหมายควรมีความเฉพาะเจาะจง เช่น ต้องการปลดหนี้บัตรเครดิตทั้งหมดภายใน 12 เดือนM-Measurable : เป้าหมายควรวัดผลได้ เช่น ต้องการลดจำนวนหนี้ลง 10,000 บาทต่อเดือนA-Achievable : เป้าหมายควรเป็นไปได้จริง เช่น จะหางานเสริมเพื่อหารายได้เพิ่ม 5,000 บาทต่อเดือนR-Relevant : เป้าหมายควรเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ทางการเงินของคุณ เช่น จะลดค่าใช้จ่ายด้านอาหารลง 2,000 บาทต่อเดือนT-Time-bound : เป้าหมายควรมีกรอบเวลาที่ชัดเจน เช่น จะออมเงิน 100,000 บาท ภายใน 2 ปีกลยุทธ์การจัดการหนี้ที่มีประสิทธิภาพสิ่งสำคัญในการจัดการหนี้ คือ ต้องหยุดสร้างหนี้เพิ่ม จากนั้นสรุปรายการหนี้ทั้งหมด หากมีหนี้หลายก้อน ให้รีบเคลียร์หนี้ก้อนที่ดอกเบี้ยมากที่สุดก่อน แต่บางครั้งหากมีหนี้บางก้อนเหลือไม่มาก การเลือกที่จะเคลียร์หนี้ก้อนเล็กออกไปก่อนก็ช่วยให้มีกำลังใจในปลดหนี้ก้อนอื่น ๆ ด้วย (เนื่องจากจำนวนของหนี้ลดลง) ทั้งนี้ สามารถเลือกกลยุทธ์ที่เหมาะสมในการจัดการกับหนี้ได้ เช่น • มองหาแหล่งเงินทุนไร้ดอกเบี้ย โดยขอความช่วยเหลือจากครอบครัวหรือญาติพี่น้อง และสามารถให้ยืมเงินก้อนใหญ่มาชำระหนี้ทั้งหมดในปัจจุบัน แล้วผ่อนชำระให้เขาโดยไม่มีดอกเบี้ย หรือคิดอัตราดอกเบี้ยต่ำ ๆพูดคุยกับเจ้าหนี้โดยตรง ขอลดอัตราดอกเบี้ย ยืดเวลาการผ่อนชำระ หรือการพักชำระเงินต้น ซึ่งต้องแสดงให้เห็นว่ามีความจริงใจที่จะชำระหนี้จนครบถ้วนอย่างแน่นอน • การรีไฟแนนซ์ เป็นการรวมหนี้ก้อนเดียว โดยสามารถติดต่อกับสถาบันการเงินต่าง ๆ ที่มีบริการในด้านนี้ ซึ่งจะช่วยให้อัตราดอกเบี้ยโดยรวมลดลง และการชำระหนี้ไปที่เจ้าหนี้เพียงรายเดียวทำให้บริหารจัดการได้ง่ายขึ้น • กลยุทธ์ Snowball หรือการล้างหนี้แบบหิมะถล่ม เหมาะกับผู้ที่มีหนี้สินหลายก้อน โดยแต่ละก้อนก็มีอัตราดอกเบี้ยไม่เท่ากัน ก็จะใช้วิธีชำระหนี้ที่มีดอกเบี้ยสูงที่สุดก่อน ส่วนหนี้ก้อนอื่น ๆ ให้ชำระเป็นเงินขั้นต่ำ เมื่อชำระหนี้ก้อนที่ดอกเบี้ยสูงสุดครบแล้ว ก็ให้ชำระหนี้ก้อนที่มีดอกเบี้ยสูงรองลงมา ซึ่งวิธีนี้จะทำให้ประหยัดค่าใช้จ่ายด้านดอกเบี้ย ทำให้หนี้หมดไวขึ้นสุดท้าย พึงระลึกไว้ว่าอย่านำเงินไปจ่ายหนี้ทั้งหมด แต่ให้แบ่งเงินส่วนหนึ่งเก็บออม และเมื่อเห็นจำนวนเงินในบัญชีที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ก็จะเป็นกำลังใจให้เราในการต่อสู้กับชีวิตต่อไป และเมื่อใดที่มีโอกาสในการลงทุนต่อยอด ก็ยังมีเงินสำรองในการเพิ่มความมั่งคั่งได้อีกด้วยคำแนะนำ หากมีปัญหาเรื่องหนี้สินหรือการจัดการด้านการเงิน อย่าอายที่จะ “ขอความช่วยเหลือ” จากผู้ที่มีความรู้ เพราะยิ่งปล่อยให้ปัญหาลุกลามมากขึ้น อาจจะแก้ไขไม่ได้แล้ว แต่หากได้รับคำแนะนำจากผู้ที่มีความรู้ ก็จะสามารถจัดการปัญหาที่มีอยู่ และพลิกกลับมาเป็นผู้ที่มีความมั่นคงทางการเงินได้แหล่งที่มาข่าวต้นฉบับประชาชาติธุรกิจออนไลน์https://www.prachachat.net/finance/news-1601840#google_vignette

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม

คลังความรู้

เสียเบี้ยน้อย เสียยาก เสียค่าซ่อมมาก เสียง่าย

ชวนมาสำรวจวงโคจรสายสัมพันธ์ของชีวิตผ่าน GROUP EXHIBITION BY NINJA ROMAN PARE LOLAY

เผยโฉมบีโกเนียดาดหินทราย สีสันหน้าฝน ส้มกุ้งบนผืนป่าภูหินร่องกล้า

3 วิธีประหยัดภาษี เพิ่มพูนความมั่งมีในวัยเกษียณ

รันทดใจ! สาวร้องเกิดอุบัติเหตุ ถูกตัดขา 2 ข้าง แต่ประกันชีวิตไม่จ่าย อ้างทำเจ้าอื่นไว้ด้วย

รวมคาแรคเตอร์ศิลปะ ‘ความเหงาที่เราเลือก’ ใน The Art of A(Loneliness)

อุทยานแห่งชาติทับลาน แหล่งมรดกโลก ป่าลานผืนสุดท้ายของประเทศไทย

เป็นหนี้ ต้องเคลียร์หนี้ อย่าหนีหนี้

เพลิงไหม้เยาวราช “สมาคมประกัน” เปิดแนวปฏิบัติเรียกร้องเคลม

BEM และ BMN ชวนท่องอวกาศผ่านงานศิลป์ กับนิทรรศการ MarTro A-14 : Mission To Mars

หมวดหมู่คลังความรู้

คลังความรู้อื่นๆ

4 เรื่องดอกเบี้ย ที่คนกู้ซื้อบ้านต้องรู้

สะพรั่งสวย! “ดอกหงอนนาค” ภูสอยดาว บานแล้ว 80%

ยื่นภาษี 2565 คิดค่าลดหย่อนกลุ่มประกัน กองทุน และการลงทุนอย่างไร

คลังหวังสิ้นปี 68 เบี้ยประกันทะลุ 1 ล้านล้าน เร่งสางปมกองทุนประกันวินาศภัย

“ประกันพ้นบ่วงโควิด” พลิกกำไร เป้าปี 2567 กวาดเบี้ยทะลุ 3 แสนล้าน